Όταν είναι Νοέμβρης, το σίγουρο είναι πως θα βρέξει. Μαύρα σύννεφα θα καλύψουν τον ουρανό, θα κρυφτεί ο ήλιος, (κρυμμένος είναι τα τελευταία χρόνια), θα πέφτουν αστραπές, βροντές, καταιγίδες. Η βροχή είναι ένα φαινόμενο συχνό το μήνα Νοέμβρη. Δεν είναι κάτι τρομερό ή κάτι πρωτοφανές. Συμβαίνει φυσικά.
Όμως, από χθες, οι περισσότεροι είναι αναστατωμένοι, τρομαγμένοι και σήμερα είναι το θέμα συζήτησης παντού. Στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στα καφενεία της γειτονιάς, στα καφενεία του ίντερνετ, ρωτάνε ‘’τι ώρα θα χτυπήσει η καταιγίδα;’’ ‘’Θα πλημμυρίσουν τα σπίτια, οι δρόμοι;’’
Μια τρομοκρατία και ένας φόβος πλανάται. Μη βγεις από το σπίτι. Μην κυκλοφορήσεις, μην οδηγήσεις, ανάσα μην πάρεις. Προσεκτικά και φοβισμένα γιατί μπορεί να πνιγείς από το καιρικό φαινόμενο. Τη βροχή. Και όλα αυτά γιατί άμα φοβάσαι, ο φόβος θα σε προστατεύσει. Σαν το γνωστό ‘’ο φόβος φυλάει τα έρμα’’, παροιμία που εφαρμόζεται σήμερα παντού.
Εγώ θα πω αυτό. Πάλι καλά που βρέχει καμιά φορά στην Αθήνα και πλένει. Πλένει δρόμους, πλένει πεζοδρόμια, πλένει κτίρια. Ο δήμαρχος αυτής της πόλης την καθαριότητα τη θεωρεί περιττή. Όλα βρώμικα. Αυτά που πατάς, αυτά που ακουμπάς, αυτά που κοιτάς, ο αέρας που αναπνέεις. Πως να μείνουν οι άνθρωποι καθαροί!
Λένε πως ‘’η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά’’. Στην πρωτεύουσα της χώρας ΜΑΣ άρχοντες δεν υπάρχουν.