Μία τελευταία ευκαιρία να ρυθμίσουν τις οφειλές τους και, άρα, να γλιτώσουν το σπίτι τους είτε από τον πλειστηριασμό είτε από την πώληση στα funds έχουν οι δανειολήπτες στο βαθύ κόκκινο.
Με τους στόχους των τραπεζών για εκποίηση ακινήτων να γίνονται πιο απαιτητικοί ήδη από τον επόμενο μήνα και τις εποπτικές αρχές -εγχώριες και διεθνείς- να πιέζουν για πιο μαζικές πωλήσεις δανείων, ακόμη και στο στεγαστικό χαρτοφυλάκιο, τα όποια περιθώρια για τους οφειλέτες φαίνεται να στενεύουν επικίνδυνα.
Από αρχές του 2018, άλλωστε, απελευθερώθηκε πλήρως η πώληση «κόκκινων» δανείων, ενώ τέλος του τρέχοντος έτους λήγει και η ισχύς του νόμου Κατσέλη, με την κυβέρνηση να… στρουθοκαμηλίζει, αποφεύγοντας να τοποθετηθεί επισήμως εάν προτίθεται και πότε να νομοθετήσει για παράταση.
Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, όσο κι αν οι τραπεζίτες επιμένουν ότι πρόθεσή τους είναι να εξαντλούν τα όποια περιθώρια συνεργασίας με τους δανειολήπτες πριν καταφύγουν τελικώς στη λύση των πλειστηριασμών, τα όσα συμφωνήθηκαν μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών και αποτυπώθηκαν στην Εκθεση Συμμόρφωσης του προγράμματος προσαρμογής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μάλλον δεν τους αφήνουν και πολλά περιθώρια αντίδρασης.
Σύμφωνα με την Εκθεση, οι τράπεζες, εφόσον θέλουν να μείνουν πιστές στις δεσμεύσεις τους για μείωση κατά 13,5 δισ. ευρώ των μη εξυπηρετούμενων δανείων από ρευστοποιήσεις, τα τέσσερα δισ. ευρώ εκ των οποίων μέσω εκποιήσεων, πρέπει να «τρέξουν» τις σχετικές διαδικασίες, αυξάνοντας τον αριθμό των πλειστηριασμών σε 1.000 κάθε μήνα από τον προσεχή Μάρτιο και σε 2.000 μηνιαίως το τελευταίο τρίμηνο του 2018.
Ο ετήσιος στόχος, δε, είναι οι πλειστηριασμοί να προσεγγίζουν τους 40.000 για τα επόμενα τρία χρόνια. Υπενθυμίζεται ότι από αρχές Μαρτίου παύει να ισχύει το αναλογικό σύστημα, με όλες τις υποθέσεις πλειστηριασμών να «ανεβαίνουν» στην ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα.
Ανεξαρτήτως των παραπάνω αριθμών, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν φροντίσει να ανοίξουν περαιτέρω τη «βεντάλια» των ρυθμίσεων, που προτείνουν σε «κόκκινους» -πλην συνεργάσιμους- δανειολήπτες.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, άλλωστε, σε πρόσφατη έκθεσή της διαπίστωνε αυξημένη προσέλευση οφειλετών στα «γκισέ», προκειμένου να ρυθμίσουν τις οφειλές τους και, έτσι, να γλιτώσουν το ακίνητό τους από τον πλειστηριασμό, ενώ αύξηση των ρυθμίσεων κατέγραφαν και τα τελευταία στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ).
Ειδικότερα, στο 9μηνο του 2017 το σύνολο των ρυθμισμένων ανοιγμάτων (Forborne) ανήλθε σε 51,1 δισ. ευρώ, σημειώνοντας οριακή αύξηση κατά 0,8% σε σχέση με το τέλος του 2016.
Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές δε, μέσα σε μόλις ένα μήνα και συγκεκριμένα από τις 29 Νοεμβρίου (οπότε και ξεκίνησαν επισήμως οι e-πλειστηριασμοί) έως και το τέλος Δεκεμβρίου του 2017 οι ρυθμίσεις των δανείων αυξήθηκαν κατά 20%.
Εκτός ρύθμισης, ωστόσο, εξακολουθεί να βρίσκεται το 54,3% των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων άνω των 90 ημερών, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τα στεγαστικά ανέρχεται στο 49,9%, γεγονός που αναγκάζει τις τράπεζες να εντείνουν τις προσπάθειες τακτοποίησης του επίμαχου χαρτοφυλακίου.
«Οι μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις, οι οποίες, σύμφωνα με την ΤτΕ, έχουν αυξηθεί κατά 28% από τον Σεπτέμβριο του 2016 (+89% στο στεγαστικό), προσφέρονται για περίοδο μεγαλύτερη των δύο ετών και υποδεικνύουν λύσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν ένα δανειολήπτη στη βιωσιμότητα και τελικά στην εξυπηρέτηση του δανείου του», τονίζουν νομικές πηγές, συμπληρώνοντας πως συνηθέστερη εφαρμογή είναι η μείωση του επιτοκίου, η παράταση της διάρκειας αποπληρωμής του χρέους ή η μερική διαγραφή της οφειλής.
Το «Split and Freeze», για παράδειγμα, προβλέπει «σπάσιμο» του στεγαστικού δανείου στα δύο και σταδιακό «κούρεμα» -από 3% έως 4%- στο «παγωμένο» τμήμα του κεφαλαίου για διάστημα που ξεκινά από τα πέντε χρόνια και φθάνει μέχρι τη 15ετία.
Προς επίρρωση, όπως προέκυπτε από επιστολή που αποκάλυψε στις 19/11/2017 ο «Ε.Τ.» της Κυριακής, ο δανειολήπτης είχε τη δυνατότητα ρύθμισης για χρονικό διάστημα 293 μηνών, με το διαχωρισμό της οφειλής σε δύο τμήματα: ένα έντοκο, ποσού 52.164 ευρώ, για σχεδόν 24 χρόνια και ένα δεύτερο, ποσού 52.239 ευρώ, το οποίο παρέμενε «παγωμένο», άτοκα και χωρίς καμία απαίτηση για τα πρώτα 15 έτη.
Εφόσον οι δόσεις του πρώτου τμήματος καταβάλλονταν κανονικά, τότε η οφειλή του δεύτερου τμήματος θα μειωνόταν κατά 4% ετησίως για 15 έτη (συνολική απομείωση 60%).
«Το “Split and Freeze” είναι ένα από τα προϊόντα που φαίνεται να λειτουργεί ως δέλεαρ για δανειολήπτες με ληξιπρόθεσμες οφειλές», αναφέρει υψηλόβαθμο τραπεζικό στέλεχος.
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
