Άγρια κόντρα ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, τα έχουν χαμένα στην Κουμουνδούρου, εγρήγορση στη Ν.Δ.

- Οι σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι πλέον τεταμένες και θα είναι για τον εξής απλούστατο λόγο: διεκδικούν πλέον το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην επόμενη βουλή. Η σύγκρουση αυτή μια χαρά βολεύει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, την ώρα που η Νέα Δημοκρατία εμφανίζεται ως η μοναδική σταθερά του αστικού δημοκρατικού πολιτεύματος και προχωρά ακάθεκτη προς τη νέα τετραετία με ισχυρή πλειοψηφία.       

- Στο ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να μην έχουν καταλάβει τι έγινε. Ο λαός τους γύρισε την πλάτη και εκείνοι αντί να δουν τι δεν έκαναν σωστά ψάχνουν για άλλοθι για να δικαιολογήσουν την ανεπάρκεια τους. Προφανώς δεν τους φταίει ο Χατζηπετρής, αλλά οι εμμονές και οι αγκυλώσεις μιας αριστεράς που αδυνατεί να μετεξελιχθεί και να προσαρμοστεί στα σύγχρονα ρεύματα.      

- Στη Νέα Δημοκρατία πρέπει να αντιμετωπίσουν τις επόμενες εκλογές σαν μια ξεχωριστή μάχη και να ξεκινήσουν από μηδενική βάση. Υπάρχουν πολλές παγίδες που μπορούν να επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα. Πρώτον, απουσιάζει ο σκληρός δικομματισμός, συνεπώς η αποσυσπείρωση και η χαλαρή ψήφος συγκεντρώνει περισσότερες πιθανότητες. Δεύτερον, οι βουλευτές δεν θα τρέξουν για τις δικές τους ψήφους, δηλαδή ενδέχεται να μην κάνουν το κάτι παραπάνω.       

- Ένα άλλο στοιχείο που χρειάζεται να ληφθεί σοβαρά υπόψη είναι ο αριθμός των κομμάτων που θα μπουν στη Βουλή. Δηλαδή αν η Πλεύση Ελευθερίας και η Νίκη περάσουν το κατώφλι του ελληνικού κοινοβουλίου και η Νέα Δημοκρατία πέσει λίγο στα ποσοστά της τότε τα πράγματα θα γίνουν πιο περίπλοκα και η αυτοδυναμία θα είναι οριακή. Μία τέτοια εξέλιξη θα έχει ιδιαίτερη σημασία αφού η επόμενη Κυβέρνηση έχει μπροστά της συμπληγάδες.    

- Τα κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά ή κοντά ιδεολογικά στη Νέα Δημοκρατία κατέγραψαν ένα πολύ σημαντικό ποσοστό στις πρόσφατες εκλογές. Αυτό η Πειραιώς πρέπει να το λάβει σοβαρά υπόψη στη στρατηγική της για τα επόμενα χρόνια. Το άνοιγμα προς το κέντρο της έφεραν τη νίκη, αλλά καλό είναι να καλύψει και τα νώτα της , να κρατήσει δηλαδή μια απαραίτητη ισορροπία και να μην αφήσει χώρο για το σχηματισμό ενός ισχυρού πολιτικού σχηματισμού δίπλα της.