- Σκληραίνει η κόντρα Μητσοτάκη-Τσίπρα για την οικονομία. Στην Πειραιώς θεωρούν ότι έχουν το πλεονέκτημα στο επίμαχο πεδίο, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το βάζει κάτω ανεβάζοντας, όπως συνήθως κάνει προεκλογικά τον πήχη, στα ύψη. Βέβαια οι πολίτες δεν τρώνε πλέον σανό και προγράμματα Θεσσαλονίκης, για αυτό όσο πιο ρεαλιστικά μιλάνε στην Κουμουνδούρου, τόσο κάποιες έχουν πιθανότητες να τσιμπήσουν κανένα δυσαρεστημένο. Αλλά κι αυτό με τα σημερινά δεδομένα δεν φτάνει.      

- Η κίνηση του κ. Κασιδιάρη να βάλει έναν πρώην ανώτερο δικαστικό στη θέση του επικεφαλής του κόμματος του δεν ήταν τυχαίο. Αφού ο κ. Κανελλόπουλος θα το υπερασπιστεί, όταν θα διεκδικήσει την κάθοδο του στις εκλογές ενώπιον του Αρείου Πάγου. Το ζητούμενο είναι τι θα κάνουν οι ψηφοφόροι που σήμερα στηρίζουν το κόμμα Κασιδιάρη, αν αυτό τελικά δεν μπορέσει να μπει στην προεκλογική μάχη. Η παράμετρος αυτή πρέπει να απασχολήσει το στρατηγικό σχεδιασμό κυρίως της Νέας Δημοκρατίας.           

-Σε μία αποστροφή του λόγου του ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης είπε πρόσφατα πως αν δεν πάει το κόμμα του παρακάτω θα θέσει τον εαυτό του υπό αξιολόγηση. Βέβαια είπε κάτι αυτονόητο, αλλά και ταυτόχρονα άκαιρο, καθώς αυτή την ώρα δεν μιλάς για το τι θα κάνεις αν κάτι δεν πάει καλά, αλλά στέλνεις ένα μήνυμα αυτοπεποίθησης και σιγουριάς ότι θα τα καταφέρεις. Κατά τα λοιπά σίγουρα η 21η Μαΐου είναι μια ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ να επανέλθει. Μένει πλέον και να αποδειχθεί στην πράξη.  

- Μετά την υπόθεση Καϊλή ήρθε ακόμα ένα σκάνδαλο να πλήξει το κύρος του ευρωπαϊκούς εγχειρήματος σε μία κρίσιμη περίοδο. Τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας για το Γερμανό συνεργάτη του κ. Βέμπερ που συμμετείχε στην digital καμπάνια του 2019 του ΕΛΚ έπεσαν σαν κεραυνός εν αιθρία στις Βρυξέλλες. Κι αυτό θέμα ήρθε να επιβεβαιώσει ότι η διαφθορά χτυπά πλέον κάθετα τους θεσμούς και αφορά σε όλες τις χώρες και όχι μόνο στον ευρωπαϊκό νότο, όπως κάποιοι «προτεστάντες» της ευρωπαϊκής πολιτικής αρέσκονται να διατυμπανίζουν.        

- Ένα είναι σίγουρο. Ότι τα φαινόμενα αυτά αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των ακροδεξιών που καλπάζουν σε όλα τα εθνικά κοινοβούλια. Χθες ήταν η Γαλλία, η Αυστρία, η Σουηδία, σήμερα η Φινλανδία, αύριο ίσως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες που θα δουν τα άκρα να ανεβάζουν τα ποσοστά τους. Το καμπανάκι του κινδύνου έπρεπε να έχει ήδη χτυπήσει παντού στην Ευρώπη, καθώς ο χρόνος για τις ευρωεκλογές του 2024 μετρά αντίστροφα και το θηρίο γιγαντώνεται.