Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι τον ζεστό μήνα Αύγουστο θα βγούμε από το πρόγραμμα χρηματοδότησης πλην όμως θα ήταν ασυγχώρητη αυταπάτη ή έστω ψευδαίσθηση εάν πιστεύαμε ότι οι πιστωτές μας θα πάψουν να μας πιέζουν και να μας παρακολουθούν διότι
α) η Ελλάδα οφείλει σήμερα περί τα 250 δισεκατομμύρια ευρώ σε ευρωπαϊκούς θεσμούς που δεν θα μας τα χαρίσουν και
β) η Ελληνική Κυβέρνηση έχει υπογράψει, αποδεχθεί και συμφωνήσει βαρύτατες δεσμεύσεις για το εγγύς μέλλον των Ελλήνων όπως την μείωση των συντάξεων, την μείωση του αφορολογήτου, τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρις και το 2022 αλλά και την δουλεία της Ελληνικής γης για κοντά 100 χρόνια κλπ.
Η μοναδική λελογισμένη αντίδραση για την αντιμετώπιση του [μεγα] θηρίου των κερδοσκόπων δανειστών και προκειμένου να αποφύγουμε εκ νέου μία δημοσιονομική εκτροπή [στην βάση της αδήλωτης εργασίας, της παραοικονομίας κλπ] δεν είναι άλλη από την εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου ανάπτυξης που θα έχει δύο ισχυρά θεμέλια ήτοι
α) ένα νέο τίμιο ασφαλιστικό σύστημα και
β) ένα νέο τίμιο φορολογικό σύστημα, πάνω στα οποία, αφενός δεν θα επιβραβεύεται η οκνηρία, η πονηρία και η κομματική πελατεία αφετέρου θα οικοδομείται μία σχέση εμπιστοσύνης με τους δανειστές και τους επενδυτές, η οποία σχέση θα φέρει την Ελλάδα σε μία καλύτερη εποχή και για εμάς και για τα παιδιά μας.
Ωρα ευθύνης λοιπόν για όλες τις Ελληνίδες και για όλους τους Ελληνες είναι οι επόμενες εκλογές αφού έχοντας πληρώσει και μάθει από τα λάθη του παρελθόντος καλούμαστε να ξεσηκωθούμε και να ψηφίσουμε τους περισσότερο σοβαρούς και αξιόπιστους, που τέτοιοι δεν φαίνονται να είναι οι νυν Κυβερνώντες που προτιμούν να παραμένουμε άνεργοι πλήν κομματικοί πελάτες τους και να μας πληρώνουν. Έτσι δεν ήταν οι Ελληνες ποτέ και δεν μπορεί να συνεχίσει η Ελλάδα έτσι.
*Δικηγόρος Αρτας, Μέλος Ν.Δ