Η ΛΑΡΚΟ και η τελευταία της ευκαιρία

Η δυσμενής κατάσταση που είχε δημιουργηθεί σε μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες στη χώρα την ΛΑΡΚΟ μετά από χρόνια κακής διαχείρισης, αδράνειας, λανθασμένων επιλογών απουσίας οραματικού σχεδίου και άλλους εξωγενείς παράγοντες οδήγησε την Κυβέρνηση στο να λάβει δέσμη μέτρων ως μια τελευταία ευκαιρία για την εταιρία.

Η σχετική τροπολογία που βρίσκεται ήδη κατατεθειμένη στη Βουλή κινείται σε ένα συγκεκριμένο άξονα επιβίωσης, χωρίς ωστόσο να λείπουν και οι αντιδράσεις.

Ειδικότερα προβλέπει:
-Την εγκατάσταση Ειδικού Διαχειριστή εντός του Μαρτίου και την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών της εταιρείας με μια τελευταία κρατική επιχορήγηση.

-Την άμεση ανάληψη πρωτοβουλιών περιστολής δαπανών από τον Ειδικό Διαχειριστή, με μείωση σειράς στοιχείων κόστους, συμπεριλαμβανομένου του μισθολογικού κόστους κατά 25% μεσοσταθμικά.

-Fasttrack διαδικασία διαιτησίας για την επίλυση των ιδιοκτησιακών διαφορών της εταιρείας με το Ελληνικό Δημόσιο.

-Ταχεία διαδικασία διεθνούς πλειοδοτικού διαγωνισμού για το σύνολο ή και για μέρος του ενεργητικού (εργοστάσιο και ορυχείο Λάρυμνας, ορυχεία Καστοριάς και Εύβοιας), με βάση το αποτέλεσμα της διαιτησίας και το πνεύμα των αποφάσεων της ΕΕ του 2014.

-Ολοκλήρωση της διαδικασίας εντός 12 μηνών από την εγκατάσταση του Διαχειριστή με δυνατότητα μίας εξάμηνης παράτασης.

-Υποχρεωτική κατάθεση αίτησης πτώχευσης εφόσον δεν έχει μεταβιβαστεί στο διάστημα αυτό το 75% του ενεργητικού της εταιρείας.

Η ΛΑΡΚΟ έχει πέρα από κάθε αμφιβολία ανηφορικό δρόμο, αλλά με στοχευμένες κινήσεις και αμοιβαία κατανόηση μπορεί να τα καταφέρει.