Κυριακή
12 Μαΐου 2024

Τι είναι το «Σύνδρομο της Μήδειας» - Πώς μπορεί μια μητέρα να κάνει κακό στο παιδί της

Σοκ στο πανελλήνιο έχουν προκαλέσει οι καταιγιστικές εξελίξεις στην υπόθεση των θανάτων των τριών παιδιών της οικογένειας Δασκαλάκη στην Πάτρα.

Η σύλληψη της Ρούλας Πισπιρίγκου που κατηγορείται για τη δολοφονία της 9χρονης κόρης της Τζωρτζίνας έχει φέρει στο επίκεντρο των συζητήσεων τον όρο «Σύνδρομο της Μήδειας» που χρησιμοποιείται  για εγκλήματα που διαπράττονται από μητέρες με θύματα τα ίδια τους τα παιδιά.

Η Μήδεια στη μυθολογία ερωτεύτηκε τον Ιάσονα, αρχηγό της Αργοναυτικής εκστρατείας και έθεσε στην διάθεσή του όλα τα μέσα της τέχνης της, ώσπου ο ήρωας να αποκτήσει το Χρυσόμαλλο δέρας.

Όταν ο Ιάσονας την εγκατέλειψε για να μνηστευτεί την κόρη του βασιλιά Κρέοντα, Γλαύκη, η Μήδεια προχώρησε και στο πιο αποτρόπαιο έγκλημά της: σκότωσε τα δύο παιδιά της, Φέρητα και Μέρμερο, που είχε αποκτήσει με τον Ιάσονα.

Ο Stern, το 1948, ονόμασε την περίπτωση αυτή το «σύνδρομο της Μήδειας». Η Motz γράφει για την παιδοκτονία: «Η γυναίκα χρησιμοποιεί το σώμα της, ως το πιο ισχυρό επικοινωνιακό μέσο, ως το μεγαλύτερο όπλο της. 

Εξαιτίας της απόλυτης εξουσίας που έχει η μητέρα στα παιδιά της μέσα στον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού της, μερικές διαταραγμένες γυναίκες, στερημένες από μητρική φροντίδα οι ίδιες, βλέπουν τα παιδιά τους ως ναρκισσιστική προέκταση του εαυτού τους. Έτσι, αντί να στρέψει την καταστροφική οργή στον εαυτό της, στρέφει αυτή τη φονική παρόρμηση στο παιδί της. Δηλαδή, η παιδοκτονία ως λειτουργία είναι το καθρέπτισμα της αυτοκτονίας στη φαντασία. Σκοτώνοντας το κακό μέρος του εαυτού της που έχει προβληθεί πάνω στο παιδί, η μητέρα παροδικά έχει εξαφανίσει τα απαράδεκτα μέρη του εαυτού της που δεν έχει απαρτιώσει».

Το 1951, ο καθηγητής Νευρολογίας και Ψυχιατρικής, ψυχαναλυτής Δημήτρης Κουρέτας, μεταξύ των άλλων γράφει: «Η Μήδεια είναι μια κλινική περίπτωση εγκληματικής προσωπικότητας και ο Ευριπίδης ένας νατουραλιστής που κατέγραψε επιμελώς την ψυχική διαταραχή της».

Ο De Mause γράφει: «Η χρήση των παιδιών ως αποδιοπομπαίων τράγων για να ανακουφιστεί η προσωπική εσωτερική σύγκρουση, έχει αποδειχθεί ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός τρόπος για να συντηρούμε τη συλλογική ψυχολογική μας ομοιόσταση… Το παιδί χρησιμοποιείται ως δοχείο δηλητηρίου, όπου κανείς μπορεί να προβάλει κομμάτια της ψυχής του που αποποιείται…».

Ο Shea πραγματοποίησε τη μελέτη με τον Geoffrey McKee, ψυχολόγο εγκληματολόγο και αναπληρωτή καθηγητή στο Ινστιτούτο Hall, ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο της Columbia, SC, όπου γίνεται ψυχική αξιολόγηση κατόπιν δικαστικής εντολής. Μελέτησαν ιατρικά αρχεία, ψυχολογικά τεστ, και δικαστικά αρχεία 20 γυναικών στη Νότια Καρολίνα, ηλικίας 18-66, που νοσηλεύτηκαν μετά τις δολοφονίες των παιδιών τους.
 

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις


Διαβάστε ακόμη
Φόρτωση άρθρων...