Ι. Εμπαθής, κυρίως, όμως, είναι η κριτική που ασκείται εναντίον του Κώστα Αχ. Καραμανλή.
●●
ΙΙ. η ρυθμιστική οργάνωση των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών ανήκει σε νομικό πρόσωπο.
ΙΙΙ. Επί αδικήματος η νομική ευθύνη επισημαίνεται κατά τις αρχές της λογικής σχέσης: αιτίου – αποτελέσματος. Αφετηρία, δε, πάντα είναι το συμβάν. Εδώ η δραματική σύγκρουση. Συνεπώς: καθένας που συνέβαλε στο αποτέλεσμα είναι (και) αίτιός του:
●● Φερ’ ειπείν η τυχόν ανεπιτήδεια δράση του σταθμάρχη, ή -η- κακή επιλογή τυχόν, ανεπαρκούς σταθμάρχη.
IV. κριτική ασκείται επί της αξίας του σιδηροδρομικού μας δικτύου. η κριτική, ολικά ή μερικά, προς το ατύχημα. Και η απόδειξη προφανής: παρά το φρικτό συμβάν τα δρομολόγια των τραίνων έχουν ανασταλεί.
Ούτε η προκείμενη σύγκρουση αποδίδεται στην ποιότητα των συρμών.
V. Ο κ. Κώστας Αχ. Καραμανλής δεν είναι – δεν δύναται – να είναι, για το προκείμενο δράμα, υπαίτιος. Έτσι και,εκ του λόγου αυτού, αποδιοπομπαίος.