Ανεξάρτητα από τις γραφικότητες, με τις οποίες η ευρωπαϊκή Αριστερά υποστηρίζει την παλαιστινιακή υπόθεση και δείχνει την ναζιστικού τύπου απέχθειά της προς το Ισραήλ, για να τελειώσει ο πόλεμος στην Λωρίδα της Γάζας και να επιβληθεί η ειρήνη απαιτούνται τρεις προϋποθέσεις: ο αφοπλισμός της Χαμάς, το τέλος της παλαιστινιακής τρομοκρατίας και η εγκατάλειψη της του δόγματος για την διαγραφή του Ισραήλ από τον χάρτη.
Του Διονύση Κ. Καραχάλιου
Οι ισλαμιστές δολοφόνοι της Χαμάς, με την απρόκλητη επίθεσή τους και τις φρικιαστικές εγκληματικές πράξεις, που διέπραξαν σε βάρος αμάχων, στις 7 Οκτωβρίου 2023, έδωσαν το δικαίωμα στο Ισραήλ, να επιλέξει την προοπτική της πλήρους και ολοσχερούς εξόντωσης της τρομοκρατικής οργάνωσης, προκειμένου να διασφαλίσει τη ζωή των υπηκόων του από ανάλογες μελλοντικές ενέργειες και να αποδείξει στην διεθνή κοινότητα ότι η ύπαρξη και η επιβίωσή του δεν μπορεί να αφήνεται στα χέρια αναποφάσιστων τρίτων.
Έστω και αν η ανθρωπότητα αισθάνεται αβεβαιότητα και αμφιβολίες για τις προθέσεις του προέδρου των ΗΠΑ, το βέβαιον είναι ότι ο Τραμπ προτείνει έναν τρόπο για να τερματιστεί μια για πάντα η δικτατορία της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και για να τεθούν οι βάσεις για την επιβολή της ειρήνης στην περιοχή.
Η ταλαιπωρούμενη από την φιλοπαλαιστινιακή διάθεση της Αριστεράς Ευρώπη ξεχνά ότι, η Αίγυπτος και η Ιορδανία είχαν υπό τον έλεγχό τους την Γάζα και τη Δυτική Όχθη, μεταξύ 1949 και 1967 και θα μπορούσαν να τους είχαν παραχωρήσει την ζητούμενη σήμερα ανεξαρτησία τους…
Δεν το έκαναν, διότι η ιδέα μιας κρατικής οντότητας, όπου οι αδιάλλακτοι φανατικοί ισλαμιστές επιβάλλουν την θέλησή τους σ’ ένα λαό- τεχνητό δημιούργημα, που δεν έχει μάθει να ζει πέρα από τις προδιαγραφές που του ορίζουν οι ομόθρησκοι δυνάστες του, κάθε άλλο παρά ελκυστική μοιάζει για εκείνους που αναπνέουν δίπλα τους και όχι στις πλατείες των διαμαρτυριών στην δημοκρατική Ευρώπη…
Η Γάζα για περίπου 20 χρόνια ήταν μια ανεξάρτητη περιοχή, με την δική της κυβέρνηση. Η οποία αντί να φροντίζει για την οικονομική ανάπτυξη και ευημερία των πολιτών της, επένδυε στην καταστροφή του Ισραήλ, αξιοποιώντας την πολυποίκιλη οικονομική συνδρομή των Ευρωπαίων, για να σκάβει λαγούμια, να οπλίζει τους δολοφόνους της και να αδιαφορεί για την ζωή των δικών της παιδιών, που τα προτιμούσε νεκρά για να τα παρουσιάζει ως μάρτυρες και ήρωες στα μάτια εκείνων που βλέπουν τον ναζισμό μόνον εκεί όπου τους συμφέρει…
Το γεγονός ότι ο 89ετής, σήμερα, πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς αντιμετωπίζεται και αυτός από την Χαμάς, ως εχθρός, δεν υποδηλώνει παρά την αδιάπτωτη αδιαλλαξία εκείνων που, όχι μόνον θεωρούν την δολοφονική οργάνωση ως νόμιμη έκφραση της βούλησης του συνόλου των Παλαιστινίων, αλλά και υποστηρίζουν την ολοκληρωτική εξαφάνιση του Ισραήλ από τον χάρτη («από το ποτάμι στην θάλασσα», δηλαδή από τον Ιορδάνη μέχρι την Μεσόγειο)…
Όμως, το ξεδίπλωμα της παλαιστινιακής σημαίας, που μοιάζει να αποτελεί πηγή ξέφρενης αγωνιστικότητας και επαναστατικού ξεσηκωμού για χιλιάδες εραστές της κινηματικής δράσης στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, δεν συγκινεί – κάθε άλλο- εκείνους που θα έπρεπε να συμμερίζονται τις αγωνίες των ομοθρήσκων τους και να συμπαρίστανται, έμπρακτα και ουσιαστικά, στις ανάγκες τους…
Οι αραβικές χώρες, που εδώ και χρόνια θα μπορούσαν να δέχονται τους ταλαιπωρημένους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, απλώς παρακολουθούν- μάλλον με ανακούφιση- την ευρωπαϊκή Αριστερά να πλειοδοτεί σε ανέξοδη φιλοπαλαιστινιακή ευσπλαχνία, την οποία ουδέποτε επέδειξε για την Κύπρο…
Και μόνον το γεγονός ότι εναντίον του Ισραήλ και υπέρ της Χαμάς δρουν και εργάζονται, αυτή την στιγμή, το Ιράν των αδιάλλακτων μουλάδων και η Τουρκία του μεγαλομανούς Ερντογάν, είναι επαρκής λόγος για τις επιφυλάξεις που διατηρούν όλες οι αραβικές χώρες της περιοχής, έστω και αν αυτή την οφθαλμοφανή πραγματικότητα δεν είναι σε θέση να την διακρίνουν οι ενθουσιώδεις «θαλασσοπόροι» της ευρωπαϊκής Αριστεράς, οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να δώσουν περιεχόμενο στην ιδεολογική τους ανία, παριστάνοντας τους σωτήρες με τουριστικά πλοιάρια και με στομφώδεις αλλά ανούσιες διακηρύξεις…
Και ενώ οι Free Palestine της ευρωπαϊκής αριστεράς διασχίζουν την Μεσόγειο, αναζητώντας, την χαμένη τους επανάσταση, αρνούνται να αντιληφθούν ότι, αυτό το οποίο υποστηρίζουν για τους τρομοκράτες της Χαμάς αρνήθηκαν, έστω και να το σκεφθούν, για την Κύπρο, η οποία, εδώ και πενήντα χρόνια, ουδέποτε είδε να οργανώνονται, να κινητοποιούνται και να θαλασσοπνίγονται, για χάρη της, κάποιοι, έστω και ελάχιστοι, Free Cyprus…
Η θλιβερή αυτή διαπίστωση, που δεν μπορεί, με τίποτα, να δικαιολογήσει την αναλγησία και την αδιαφορία της ελληνικής Αριστεράς, προσλαμβάνει τερατώδεις διαστάσεις, όταν κανείς σκέπτεται ότι η φιλοπαλαιστινιακή διάθεσή της ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της Τουρκίας: δηλαδή του πλέον προβληματικού και επικίνδυνου για τα εθνικά μας συμφέροντα κράτους, όχι μόνον επειδή υποστηρίζει μια αντιδυτική ιδεολογία, όπως το Ιράν, αλλά και επειδή το κάνει πίσω από την ασπίδα του ΝΑΤΟ…
Στην πραγματικότητα, η ελληνική έκδοση του Free Palestine, στοχεύει στην διακοπή της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ. Αυτή η τόσο σημαντική για την χώρα μας συνεργασία είναι το «αγκάθι», που «πληγώνει» τις «ευαίσθητες» ψυχές της ελληνικής Αριστεράς. Μια συνεργασία, η οποία εδράζεται πάνω σε κοινές αξίες, σε κοινά συμφέροντα και σε κοινές επιδιώξεις, με γνώμονα τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την ευημερία της περιοχής, που δοκιμάζεται από την «γαλάζια πατρίδα» του Ερντογάν και τις ευρύτερες γεωπολιτικές προκλήσεις.
Οι Έλληνες Free Palestine, που με «μούτσο» την «βουλεύτρια» της «Νέας Αριστεράς»- απολειφάδι του ΣΥΡΙΖΑ- Πέτη Πέρκα, εξέδραμαν για να «σώσουν» την Γάζα και να διατρανώσουν το μίσος τους κατά του Ισραήλ, δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν – διότι τους εμποδίζει ο «πειραγμένος» εγκέφαλός τους – ότι το Ισραήλ υποχρεώθηκε να πολεμήσει κατά του Ιράν, της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και των Χούθι και ότι ο πόλεμος αυτός θα τελειώσει όταν και οι 56 όμηροι, που εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια της Χαμάς, επιστρέψουν στην πατρίδα τους, όταν η Χαμάς αφοπλιστεί και όταν η Γάζα βρεθεί κάτω από μια άλλη διακυβέρνηση.
Αυτές τις αναγκαίες, για την ειρήνευση της περιοχής, προϋποθέσεις παραμερίζει η πωρωμένη λογική και ο ξεδιάντροπος φανατισμός της Πέρκα και των ομοίων της, καθώς, λόγω της παράνοιας που τους διακατέχει, αγνοούν ότι ακριβώς τα ίδια απαιτεί και η επίσημη Παλαιστινιακή Αρχή!...
Εάν οι Έλληνες Free Palestine, που μετά το «ναυάγιο» της θαλασσινής τους πορείας, «απαιτούν» την «απελευθέρωσή» τους από την ελληνική κυβέρνηση (την οποία συνεχώς βρίζουν για την συνεργασία της με το Ισραήλ), είχαν αγαθές προθέσεις, θα είχαν φροντίσει, πριν ξεκινήσουν για την «ηρωική» περιπέτειά τους ανά την Μεσόγειο, να καταγγείλουν την φρικιαστική σφαγή της 7ης Οκτωβρίου 2023, την απόλυτη έλλειψη ελευθεριών στη Γάζα, την στυγνή καταπίεση των παιδιών και των γυναικών, την σκοταδιστική μπούργκα, τον ισλαμικό φονταμενταλισμό, το μαρτύριο των Ισραηλινών ομήρων και την αδιαλλαξία εκείνων που ζητούν δικό τους κράτος, θέλοντας ταυτόχρονα την εξαφάνιση του Ισραήλ…
Η ψυχοπνευματική αφασία τους δεν το επιτρέπει… Γι’ αυτό και πορεύονται αενάως στην «θάλασσα» των ψευδαισθήσεων και των φαντασιώσεών τους…