Το λες και δυστυχία μαύρη! Να πρέπει να φας όλο το πακέτο μιας προεκλογικής περιόδου με αποκλειστικό στόχο να περιορίσεις, όσο είναι δυνατό, την ιστορική νίκη του αντιπάλου σου, δηλαδή να μην ξεφτιλιστείς εντελώς και τίποτε περισσότερο.
Κάτι σαν Φωτόπουλος «ελεήστε τον αόμματο» σε έκδοση πολιτικού κόμματος, με τον κ. Αλέξη, « πιάνει πουλιά στον αέρα ο άχαστος ηγέτης» Τσίπρα να περιδιαβαίνει τας οδούς και τας ρύμας των πόλεων και των χωριών και να παρακαλεί γονυπετής τους πολίτες «να μην αποσυσπειρωθεί περαιτέρω», δηλαδή να μην δει στις 25 Ιουνίου το τελικό εκλογικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ να έχει τον «άσο» μπροστά!
Μεταξύ μας, δεν αντέχεται αυτό το «ματσάκι», είναι σαν να χάνεις 5-0 στο ημίχρονο και βλέπεις τα σκαλοπάτια της εξόδου προς τον αγωνιστικό χώρο για το δεύτερο μέρος του αγώνα όπως έβλεπε ο Χριστός την ανηφοριά του Γολγοθά και τον διαιτητή με το χρονόμετρο στα χέρι σαν Ρωμαίο εκατόνταρχο! Απελπισία!
Η διαδρομή αυτή (πικρό το ποτήρι) είναι που επιφυλάσσει η ιστορία στον καθένα που πίστεψε σε κάποια στιγμή πως μπορεί ανεμπόδιστα να την βιάζει και να ασελγεί στο σώμα της, βασισμένος σε θεωρίες συνωμοσίας, σε παλαβομάρες, σε ψεκασμένες ιδεοληψίες και σε εμμονικές προσκολλήσεις σε παρελθόντες αιώνες, όπου την κοινωνία τον όριζαν ένα σφυρί κι ένα δρεπάνι! Χαίρε χάος απροσμέτρητο!
Ο κ.Τσίπρας και οι συν αυτώ άεργοι ιδεοληπτικοί της κακιάς ώρας πριν ασελγήσουν στην κοινωνία ασέλγησαν στην αριστερά! Μεταμόρφωσαν μια υπέροχη ανθρωπιστική αντίληψη των πραγμάτων σε μια αποτρόπαια, σε μια απάνθρωπη συμπεριφορά, γεμάτη βαθύ μίσος για τον απέναντι και πλημμυρισμένη από μια διάθεση καταστροφής για ο,τιδήποτε δεν «είναι με εμάς», για οποιονδήποτε διαφέρει!
Πίσω τους, ένα πλήθος πολιτικών παλαιοημερολογιτών, που προσκυνάει τοτέμ και ξύλινα ειδώλια μερικών δήθεν σοφών της κοινωνικής αλλαγής έτοιμο να κατασπαράξει κάθε «εχθρό» και να ανασκολοπίσει κάθε «ταξικό αναθεωρητή», ομνύει στον «άχαστο ηγέτη» και αθροίζεται σε μια ιδεοληπτική σέχτα κρατικοδίαιτων αεριτζήδων και άεργων επαγγελματιών της καταστροφής, ακόμη και της εθνικής μειοδοσίας αρκεί να δικαιωθούν τα οράματα των πλατειών και των δρόμων και να αποκατασταθεί το όνομα του Κουφοντίνα!
Η στοργή με την οποία η Κουμουνδούρου αγκαλιάζει και καλύπτει πολιτικά τους δύο μουσουλμάνους βουλευτές της Θράκης για την εκλογή των οποίων έχει καταγγελθεί, από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή, το τουρκικό προξενείο που ελέγχει το μουσουλμανικό στοιχείο της περιοχής είναι, στην ουσία, η προέκταση της στάσης στη Βουλή να καταψηφίσει «η κυβερνώσα αριστερά» τις αμυντικές συμφωνίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ με παιδαριώδεις δικαιολογίες και τριτοδιεθνιστικές ουτοπίες «για την ειρήνη των λαώνε», να αρνηθεί τις σχέσεις με το Ισραήλ και να σταθεί απέναντι στην ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων.
Η ίδια στοργή είναι που καθοδηγεί απόψεις για «τις Πρέσπες του Αιγαίου» ή στηρίζει γεωπολιτικές αναφορές «σε μερικά νησιά που και τι έγινε αν τα χάσουμε;», σε μια τρομακτική επίδειξη εθνικής γραφικότητας μερικών σιτιζόμενων στο πρυτανείο δήθεν καθηγητάδων κάθε φυράματος, που πληρώνονται από το υστέρημα του ελληνικού λαού για να τον καθυβρίζουν καθημερινά.
Ο Κυριάκος «και κηραλοιφές πουλάω για τη φαλάκρα» Βελόπουλος, αυτήν την γραφικότητα του ΣΥΡΙΖΑ πήρε και την πήγε ένα βήμα παραπέρα ανακαλύπτοντας «μικροπροβληματάκια στα F-35» και ζητώντας « να φτιάξουμε στην Ελλάδα έστω ένα μπουρί, μια εξάτμιση από τα αεροπλάνα»!
Στις 21 Μαΐου οι πολίτες με την ψήφο τους έθεσαν ένα όριο ( θα μπορούσαν και καλύτερα) στην πολιτική ψέκα που ταλάνισε την κοινωνία πάνω από δεκαπέντε χρόνια και έφερε στην εξουσία ένα εσμό δήθεν πολιτικών ακτιβιστών, στην ουσία ψυχοπαθών της υπουργικής καρέκλας, οι οποίοι πίστεψαν πως με αυτούς στην κυβέρνηση θα πάρουν τα όνειρα εκδίκηση και θα δικαιωθεί ο εμφύλιος με διαφορετικό τώρα αποτέλεσμα.
Όπως όλα δείχνουν στις 25 Ιουνίου οι ίδιοι και περισσότεροι πολίτες είναι αποφασισμένοι να επαναλάβουν αυτή την ψήφο ενισχυμένη έτι περαιτέρω προς μια θετική στάση απέναντι στο αβέβαιο και τεχνητά νοήμον μέλλον και να αφοπλίσουν εντελώς τους περιθωριακούς της κανονικότητας και τους διάφορους φαρμακοτρίφτες!
Η κοινωνία δείχνει να έχει επιλέξει τα δικά της θετικά διλήμματα κι έχει αναθέσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη τις απαντήσεις, προφανώς σκέφτηκε ότι είναι καλύτερα να έχει στο τιμόνι έναν άριστο επαγγελματία της διακυβέρνησης «με τα καλά του και τα κακά του» από ένα αγράμματο επαγγελματία άεργο και μερικούς νεόγερους «σωτήρες» της αδύνατης επανάστασης.
Είναι από τις ελάχιστες, ίσως η πρώτη, φορές που οι πολίτες εμφανίζονται να έχουν αποφασίσει να παρέμβουν στις εξελίξεις υπέρ των συλλογικών ( περιλαμβανομένων των εθνικών) συμφερόντων, χωρίς να κοιτάζουν καν προς την πλευρά των διάφορων πολιτικών ζόμπι, χωρίς να δίνουν σημασία σε ιδεοληψίες και εμμονές μερικών χαβαλέδων, αρνητών κάθε εξέλιξης.