Χθες το απόγευμα επέστρεψα στην Ελλάδα από την Γενεύη Ελβετίας. Κατά την πάγια διαδικασία παρέδωσα αρμοδίως την βαλίτσα μου και εισήλθα στο αεροπλάνο. Κατά την άφιξη στο “” γνωστοποιήθηκε παραλαβή αποσκευών από τον ιμάντα Νο 10. Στάθηκα εκεί και περίμενα. Εξαντλήθηκε η άφιξη φορτίων. Γεμάτος απορία πήγα στην αρμόδια θυρίδα και γνωστοποίησα την μη άφιξη της αποσκευής μου.
Δύο ευγενείς κυρίες άκουσαν το παράπονο. Επίσης και το όμοιο Ελβετίδας συνεπιβάτιδας. Μία εξ αυτών μου ζήτησε να την ακολουθήσω. Ανέμενα εκεί που η ευγενής κυρία μου ζήτησε να περιμένω.
● Εκείνη, δε, προχώρησε στα ενδότερα.
Ήδη, Ω του θαύματος !!! Είδα την αποσκευή μου “” σε ιμάντα απομακρυσμένο. Πίσω από την δική μου αποσκευή ήταν και εκείνη της Ελβετίδας, η οποία επείγετο γιατί είχε ανταπόκριση μετάβασης στην Κρήτη. Παρέλαβα την αποσκευή και γύρισα στην θυρίδα. Εκεί εξήγησα την ανέλπιστη και ευτυχή έκβαση στην μία εκ των δύο κυριών που είχε δεχθεί το παράπονο. Η τελευταία ευγενέστατα μου δήλωσε τη χαρά της για την αίσια έκβαση του επεισοδίου. Μου δήλωσε, , εκ της εμπειρίας της, ότι αυτά συμβαίνουν.
●●● Το συμβάν δεν αντιστοιχεί σε πολιτισμένο αεροδρόμιο. Το επισημαίνω, λοιπόν, προς λήψη των αναγκαίων μέτρων και αποφυγή ομοίων δυσάρεστων το μέλλον.
Γ.Κ. Στεφανάκης