Ένα παρωχημένο σύνθημα, υψηλούς τόνους από την εσωκομματική αντιπολίτευση, ιδεοληπτικές αναφορές, τσιτάτα κατά της Κυβέρνησης χωρίς καμία ουσία, επεφύλαξε το τακτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσοι παρακολούθησαν τις εργασίες του, διαπίστωσαν πως ήταν μια καλοστημένη φιέστα με ένα και μοναδικό σκοπό από την από την πλευρά της ηγετικής ομάδας της Κουμουνδούρου: η στήριξη του Αλέξη Τσίπρα στην παρούσα δύσκολη φάση για το κόμμα, η πολιτική επιβίωση του αρχηγού, η παραμονή του στο τιμόνι της παράταξης και η αποδυνάμωση μέσα από τις ανοιχτές διαδικασίες εκλογής Προέδρου και άλλες διαδικαστικές παγίδες της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Παρά το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποτύχει εδώ και τρία χρόνια να ανακάμψει στο πολιτικό σκηνικό και παραμένει δημοσκοπικά κοντά στο 20%, φαίνεται πως για τους ινστρούχτορες του κόμματος υπάρχουν άλλες προτεραιότητες.
Αυτό εξάλλου καταδεικνύει η απουσία μιας σοβαρής εναλλακτικής πρότασης που θα μπορούσε να καταστεί ελκυστική για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που μπορεί να μην ανήκει στην Αριστερά, αλλά υπό προϋποθέσεις να στηρίξει τον κ. Τσίπρα ως εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Στο εσωτερικό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δείχνουν να μην πιστεύουν στην ανακατάληψη των αρμών της εξουσίας το 2023.
Αντίθετα, οι στενοί συνεργάτες του αρχηγού δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στο να «καθαρίσουν» το τοπίο, προκειμένου ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός να μπορέσει να κρατά το τιμόνι για πολλά χρόνια ακόμη.
Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως ο πρώην Πρωθυπουργός έστησε μια ολόκληρη διαδικασία με ένα και μοναδικό σκοπό: να πετύχει μέσω και της νομιμοποίησης που θα του δώσουν τα μέλη του κόμματος στις 15 Μαΐου την παραμονή του στην ηγεσία ακόμα και μετά από ένα πολύ πιθανό αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα.
Ο ίδιος πέτυχε στην παρούσα φάση να ισχυροποιηθεί στο εσωτερικό, αλλά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις αναταράξεις την επόμενη μέρα της κάλπης, όταν τα εκατοντάδες στελέχη της Ομπρέλας και όχι μόνο, αντιληφθούν πως είναι αναγκασμένα να περάσουν μια ακόμη τετραετία στα έδρανα της Αντιπολίτευσης, με την ηγεσία να προσποιείται πως δεν συμβαίνει τίποτα.
Κατάφερε προσωρινά να κρύψει τα σκουπίδια κάτω από τα χαλί, για να αισθανθεί πιο ασφαλής, αλλά είναι βέβαιο πως θα σηκωθεί εκ νέου κουρνιαχτός μέσα στο κόμμα από τα στελέχη εκείνα που βλέπουν τον πολιτικό οργανισμό που κάποτε εκπροσωπούσε την ανανεωτική αριστερά, το διάλογο, την πολυφωνία και τη σύνθεση, να εξελίσσεται σε ένα αρχηγικό κόμμα με χαρακτηριστικά που παραπέμπουν στο σοσιαλισμό της Λατινικής Αμερικής.