Εχουμε γράψει επανειλημμένα για τον υπόγειο πόλεμο που διεξάγεται στην Κουμουνδούρου -και, μάλιστα, απ’ άκρη σ’ άκρη στη χώρα- για τον έλεγχο του κόμματος και των μετασυνεδριακών συσχετισμών.

Πρόκειται για έναν έλεγχο με το βλέμμα στραμμένο στο… μέλλον -και δη στις επόμενες εκλογές- αφού αλλιώς ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να πει «μένω αρχηγός» έπειτα από μία ή δύο ήττες, αν έχει 70%

πλειοψηφία στα όργανα και αλλιώς αν η κατάσταση στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου είναι στο 50-50.

Βεβαίως, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλέξει να κάνει το συνέδριο με τον κλασικό τρόπο -δηλαδή με εκκίνηση τις αρχαιρεσίες συνέδρων από τις τοπικές και νομαρχιακές οργανώσεις- η μάχη που δίνεται είναι μάχη βάσης και διεξάγεται… πρόσωπο - πρόσωπο και ψήφο - ψήφο.

Εξάλλου, έπειτα από τις πρόσφατες εκλογές για την ανάδειξη των νέων διοικουσών επιτροπών σε όλες

τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ανά τη χώρα, η εσωκομματική αντιπολίτευση της «Ομπρέλας» («53» του Ευκλείδη Τσακαλώτου συν η «ιστορική ηγεσία» των Βούτση, Φίλη, Σκουρλέτη, Παπαδημούλη κ.α.) έχει κάθε λόγο να επιδιώξει να πάρει το πάνω χέρι στο κόμμα.

Οι «53», εξάλλου, σε συνεργασία με τους «ιστορικούς» έχουν πάρει το πάνω χέρι σε εμβληματικές τοπικές και νομαρχιακές οργανώσεις, κάτι που δείχνει ότι μπορούν να «κατευθύνουν» ανάλογα και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ όταν έρθει η ώρα της… «σταυροδοσίας» για να εκλεγούν οι σύνεδροι.

Οι οποίοι σύνεδροι, ως γνωστόν, εκλέγουν την Κεντρική Επιτροπή, την οποία οφείλει να ελέγχει ο πρόεδρος, αν θέλει να επικυρώνει το κόμμα τις αποφάσεις και τις προτάσεις που ο ίδιος διατυπώνει.

Όταν, λοιπόν, η «Ομπρέλα» έχει καταφέρει να ελέγξει τις μισές οργανώσεις της Θεσσαλονίκης, τον Νότιο Τομέα της Αθήνας, την «εμβληματική» Α’ Αθηνών, τη Λάρισα, τα Γιάννενα και πολλές ακόμη οργανώσεις, είναι σαφές ότι η εσωκομματική αντιπολίτευση ετοιμάζεται για τη μεγάλη ρεβάνς.

Μόνο που οι «προεδρικοί» έχουν… γνώση και προσπαθούν να φρενάρουν κάθε κίνηση που θα μπορούσε να ανατρέψει τους εσωκομματικούς συσχετισμούς.

Οι «Ομπρελοποιοί» έχουν πληροφορηθεί αυτές τις κινήσεις και ένας υπόγειος πόλεμος μαίνεται για δύο θέματα:

Καταρχάς, κάθε φορά που συνεδριάζει είτε το Πολιτικό Συμβούλιο, είτε το Πολιτικό Κέντρο, είτε η ΚΟΕΣ (Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου) οι δύο πλευρές «πλακώνονται» για… τις λίστες των μελών σε κάθε τοπική και νομαρχιακή οργάνωση. Η πλάκα είναι ενώ θα περίμενε κανείς να ζητεί η εσωκομματική αντιπολίτευση να πάρει τις λίστες, συμβαίνει το αντίθετο: ορισμένοι «προεδρικοί» -και κυρίως η πλευρά Παππά-Σπίρτζη- ζητούν να έχουν πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία όλων όσοι έχουν γραφτεί μέλη του ΣΥΡΙΖΑ από τις τελευταίες εκλογές και εντεύθεν.

Όμως, οι «53» και άλλα στελέχη αντιδρούν, λέγοντας αφενός ότι υπάρχει θέμα προσωπικών δεδομένων, αφετέρου πως αν γίνει αυτό, τότε κάθε τάση θα αρχίσει να λειτουργεί σαν… call center (τηλεφωνικό κέντρο) με ό,τι σημαίνει αυτό για την εικόνα του κόμματος ακόμη και στα ίδια τα (νέα) μέλη του.

Ωστόσο, οι «προεδρικοί» αντιτείνουν ότι είναι αδιανόητο να υπάρχουν πλευρές του κόμματος που να μην γνωρίζουν τα πλήρη στοιχεία των μελών και δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να αρχίσουν… τα τηλεφωνήματα.

Το δεύτερο θέμα για το οποίο «σφάζονται» στον ΣΥΡΙΖΑ αφορά σε μία πρόταση που επίσης προέρχεται από την πλευρά Παππά-Σπίρτζη: δηλαδή, την συγκρότηση ενός Εθνικού Συμβουλίου μετά το συνέδριο, που θα αποτελεί ένα «υπερόργανο» και θα «παντρεύει» τους εκλεγμένους της Κεντρικής Επιτροπής

με την Κοινοβουλευτική Ομάδα και τους λοιπούς «θεσμικούς» (εκλεγμένους σε επιμελητήρια, δήμους, περιφέρειες κ.α.).

Η πλευρά Τσακαλώτου ούτε που κουβεντιάζει κάτι τέτοιο -και το ίδιο ισχύει και για την «Ομπρέλα» συνολικά. Μάλιστα, η εσωκομματική αντιπολίτευση κατηγορεί τον Νίκο Παππά και τον Χρήστο Σπίρτζη πως γνωρίζουν εκ των προτέρων πως οι συσχετισμοί στην Κεντρική Επιτροπή που θα προκύψει από το συνέδριο του Φεβρουαρίου δε θα είναι ευνοϊκοί για τους «προεδρικούς» και προσπαθούν, με την πρότασή τους, να υποβαθμίσουν την δύναμη που θα έχει η «Ομπρέλα» στα

κομματικά όργανα.

Θέλουν, δηλαδή, να δημιουργήσουν έναν «χυλό» με πολλούς ex officio, που θα έχουν το ίδιο δικαίωμα ψήφου με τα εκλεγμένα μέλη της νέας Κεντρικής Επιτροπής -και, εδώ που τα λέμε, αν συνυπολογίσει κανείς την κυριαρχία των «προεδρικών» στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, αυτό το επιχείρημα δεν ακούγεται παράλογο.

Όπως και να ‘χει, επειδή όλες οι εστίες αναταραχής προέρχονται από την τάση Παππά-Σπίρτζη, οι «Ομπρελοποιοί» υποψιάζονται ότι δε θα γινόταν τίποτα απ’ όλα αυτά αν δεν υπήρχε η παρότρυνση -ή, τουλάχιστον η ανοχή- του Αλέξη Τσίπρα.

Βεβαίως, κάθε φορά που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βλέπει στις (τηλε)διασκέψεις τα κομματικά στελέχη να τσακώνονται επί του θέματος, κρατά στάση Ποντίου Πιλάτου και δεν ανοίγει τα χαρτιά του.

Όμως, θέλοντας και μη, στον δρόμο για το συνέδριο θα αναγκαστεί να τα ανοίξει, δια του καθ’ ύλην αρμόδιου: του Δημήτρη Τζανακόπουλου, που ως γραμματέας του κόμματος θα πρέπει να τοποθετηθεί τόσο για την πρόσβαση στις λίστες μελών, όσο και για την περίφημη ιδέα περί «Εθνικού Συμβουλίου»…