Στη σφαίρα του ανεξήγητου κινείται η εμμονή του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε μια αδιέξοδη στρατηγική που έχει οδηγήσει το κόμμα του στο σημερινό αδιέξοδο και τον ίδιο να βρίσκεται με την πλάτη στο τοίχο.
Δεν είναι μόνο τα δημοσκοπικά στοιχεία που καταδεικνύουν το βαρομετρικό χαμηλό που βρίσκεται σήμερα η Κουμουνδούρου, αλλά και το ανοδικό σπιράλ εσωστρέφειας στο οποίο συνεχίζει να βρίσκεται εγκλωβισμένος ο κ. Τσίπρας μαζί με την ηγετική του ομάδα, διατηρώντας στην πρώτη γραμμή πρακτικές που προκαλούν δυσαρέσκεια στους πολίτες και έχουν απομακρύνει ένα σημαντικό κομμάτι της κεντροαριστεράς.
Σε μία περίοδο που η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει σοβαρά θέματα της επικαιρότητας όπως είναι η πανδημία και η οικονομία, ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε φθορά καταγράφεται εύλογα για τη Νέα Δημοκρατία και παλεύει με νύχια και με δόντια να διατηρήσει τα ποσοστά του στο 20%, σκορπίζοντας απογοήτευση και θλίψη στους ψηφοφόρους του που βλέπουν το ενδεχόμενο να επιστρέψουν κάποια στιγμή στην εξουσία να εξελίσσεται σε εφιάλτη.
Αντί λοιπόν να κάνει μια γενναία αυτοκριτική για το τι φταίει και βρίσκεται στο σημερινό αδιέξοδο, ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να κερδίσει λίγα λεπτά δημοσιότητας με την περιβόητη τροπολογία για τα τεστ και την είσοδο των πιστών στις εκκλησίες, φορώντας ξανά το κοστούμι της υποκρισίας.
Φαίνεται πως περνά τους πολίτες για λωτοφάγους όταν χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τη διαχείριση της πανδημίας, αφού πρώτα έκανε τα στραβά μάτια για την τροπολογία που αφορούσε στην υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών στους υγειονομικούς και έβαζε μπροστά τον κ.Πολάκη για να κλείνει το μάτι στους ανεμβολίαστους.
Δυστυχώς για εκείνον, ευτυχώς για την Ελλάδα, τα σοβαρά λάθη του τον έχουν περιορίσει πολιτικά και πολύ εύστοχα πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως τείνει να εξελιχθεί στον καλύτερο «αιμοδότη» του Κυριάκου Μητσοτάκη και της σημερινής Κυβέρνησης.