Την πεποίθηση πως ο αισιόδοξος στόχος της αυτοδυναμίας περνά μέσα από τους δείκτες αποτελεσματικότητας της Κυβέρνησης εκφράζουν εύστοχα έγκριτοι πολιτικοί αναλυτές.
Ο Πρωθυπουργός βρίσκεται ομολογουμένως αντιμέτωπος με μία δύσκολη πραγματικότητα λόγω της πανδημίας, ωστόσο διαθέτει ισχυρά όπλα για να μπορέσει να δώσει τις απαραίτητες λύσεις για τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών.
Η παράμετρος αυτή είναι σημαντική όχι μόνο για να διατηρήσει την κυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό, αλλά και για να βάλει στέρεες βάσεις για την διεύρυνση του εκλογικού ακροατηρίου και την επίτευξη της αυτοδυναμίας.
Αλλά και στην περίπτωση της προκήρυξης επαναληπτικών εκλογών ο στόχος για την κατάκτηση ενός 37% η 38% δεν είναι μια απλή υπόθεση, προϋποθέτει ένα συνεκτικό και ολιστικό σχέδιο για την επόμενη μέρα που θα απαντά στις ανάγκες και στις υψηλές ομολογουμένως προσδοκίες των πολιτών για ένα καλύτερο αύριο.
Κοντολογίς, ο πραγματικός αντίπαλος του κ. Μητσοτάκη δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας και η ηγετική του ομάδα, αλλά οι αρρυθμίες που άφησε πίσω της η δεκάχρονη οικονομική κρίση και η πανδημία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα με την εσωστρέφεια από την οποία ταλανίζεται αλλά και με την απουσία μιας σοβαρής εναλλακτικής πρότασης δεν αποτελεί πραγματική απειλή για τη Νέα Δημοκρατία, ενώ το ΚΙΝΑΛ μετά από την εσωκομματική διαδικασία θα χρειαστεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για να ανακάμψει.
Με άλλα λόγια, η Κυβέρνηση καλείται να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις της και να παρουσιάσει ένα όραμα στον ελληνικό λαό μέσα από ένα οδικό χάρτη που στο τέλος του δρόμου θα καταλήγει σε ένα θετικό εκλογικό αποτέλεσμα και σε μία δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη με αυτοδύναμη Κυβέρνηση.