Με τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να αναμένεται να αποκαλύψει την επόμενη μεγάλη του κίνηση ακόμα και την Τετάρτη ή λίγο αργότερα, εξακολουθεί να τους κρατά όλους σε αγωνία σχετικά με το πώς σκοπεύει να βγάλει τη Γαλλία από την βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση.
Ωστόσο, καθώς η κρίση συνεχίζεται, η πίστη στην ικανότητά του να βρει μια μαγική λύση για τα προβλήματα της Γαλλίας εξασθενεί και ο πρόεδρος χάνει εμφανώς την υποστήριξη ορισμένων από τους πρώην πιστούς του, ιδίως τριών πρώην πρωθυπουργών του, σημειώνει το Politico.
Οι επιλογές του τώρα επικεντρώνονται είτε στην προκήρυξη πρόωρων γενικών εκλογών είτε στην ανάδειξη του έκτου πρωθυπουργού από την έναρξη της τρέχουσας θητείας του το 2022. Αυτή τη φορά, ωστόσο, θα μπορούσε ενδεχομένως να ορίσει έναν κεντροαριστερό σοσιαλιστή ως πρωθυπουργό και να του αναθέσει το καθήκον να ξεπεράσει το αδιέξοδο σχετικά με τον τρόπο έγκρισης των περικοπών του προϋπολογισμού ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ που απαιτούνται για να ξεφύγει η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ από την κρίση χρέους.
Σε ένα συγκλονιστικό πολιτικό ατύχημα, ο πρόεδρος δέχτηκε τη Δευτέρα την αιφνιδιαστική παραίτηση του πρωθυπουργού Σεμπαστιάν Λεκορνί μετά από μόλις 27 ημέρες στην εξουσία, για να του δώσει στη συνέχεια εντολή να βρει μια λύση μέχρι το βράδυ της Τετάρτης.
Το ίδιο το στρατόπεδο του Μακρόν φαίνεται εξοργισμένο. Ο πρώην πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ, ο οποίος τώρα ηγείται του κεντρώου κόμματος Renaissance του Μακρόν, εμφανίστηκε στην κρατική τηλεόραση τη Δευτέρα το βράδυ και δήλωσε ότι «δεν καταλαβαίνει πλέον» τις αποφάσεις του προέδρου.
Ο Eντουάρντ Φιλίπ, ένας άλλος πρώην πρωθυπουργός υπό τον Μακρόν και υποψήφιος στις επόμενες προεδρικές εκλογές, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα την Τρίτη, καλώντας τον Μακρόν να παραιτηθεί από το αξίωμά του μόλις ψηφιστεί ο προϋπολογισμός, αφού έχει αλλάξει τρεις κυβερνήσεις σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Στη συνέχεια, η Ελισάβετ Μπορν, η πρωθυπουργός υπό την οποία ο Μακρόν επέβαλε με βία το νόμο για την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης παρά τις σφοδρές αντιδράσεις, δήλωσε στη Le Parisien ότι τώρα είναι υπέρ της αναστολής του νόμου αυτού και ότι «είναι σημαντικό να ξέρεις πότε να ακούς και πότε να προχωράς».
Ο πρόεδρος φαίνεται να έχει σχεδόν εξαντλήσει τις επιλογές του και υπάρχουν αντικρουόμενα μηνύματα σχετικά με το ποια επιλογή θα κάνει τώρα.
Εκλογές ή άλλος πρωθυπουργός;
Για ορισμένους αναλυτές, το γεγονός ότι ο Μακρόν συναντήθηκε με τους προέδρους της Εθνοσυνέλευσης και της Γερουσίας την Τρίτη ήταν σημαντικό, καθώς θα έπρεπε να τους συναντήσει πριν προκηρύξει εκλογές.
Ωστόσο, οι εκλογές είναι μια κίνηση υψηλού κινδύνου που πιθανότατα θα αποδυνάμωνε το κεντρώο κόμμα του, το Renaissance (Αναγέννηση), και θα ενίσχυε το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο.
Ο ίδιος ο πρόεδρος απέκλεισε αυτή την προοπτική τον Αύγουστο, και ένας πρώην σύμβουλος του Μακρόν δήλωσε ότι ο πρόεδρος δεν είχε αλλάξει γνώμη από τότε.
«Ήταν εκτός συζήτησης», είπε. Ακόμα και αν η Γαλλία γίνει «αντικείμενο χλευασμού» με ατέρμονες κυβερνητικές διαπραγματεύσεις, ο στόχος πρέπει να παραμείνει η ήττα της ακροδεξιάς.
«Δοκιμάσαμε τρεις πρωθυπουργούς του κεντροδεξιού χώρου και είδαμε τα αποτελέσματα», δήλωσε στην γαλλική τηλεόραση. «Πρέπει να αλλάξουμε πολιτικές».
Ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος άφησε επίσης να εννοηθεί ότι θα πραγματοποιήσει συνομιλίες με τον ηγέτη του κόμματος Αναγέννηση του Μακρόν, Ατάλ, ο οποίος έχει πλέον αποστασιοποιηθεί από τον πρόεδρο. Ο Φορέ δήλωσε ότι θα προτιμούσε κάποιο είδος πολιτικού συμφώνου με τους κεντρώους.
Σύμφωνα με τον δημοσκόπο Ζανμπάρ, ο διορισμός ενός αριστερού πρωθυπουργού θα επέτρεπε επίσης να μετατοπιστεί η ευθύνη στα κόμματα της αντιπολίτευσης, καθώς το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα δυσκολευόταν επίσης να περάσει τον προϋπολογισμό σε μια βαθιά διχασμένη Εθνοσυνέλευση.
Συνασπισμός των απρόθυμων
Ο Λεκορνί ξεκίνησε την προσπάθειά του να επιλύσει το τρέχον χάος με συνομιλίες την Τρίτη το πρωί, στις οποίες συμμετείχαν βασικοί βουλευτές και ηγέτες κομμάτων, οι οποίοι έχουν υποστηρίξει τον Μακρόν από την πρώτη του εκλογική νίκη το 2017.
Η συνάντηση ολοκληρώθηκε με τους συμμετέχοντες να συμφωνούν να επικεντρωθούν σε δύο επείγουσες προτεραιότητες: την ψήφιση του προϋπολογισμού και την εξεύρεση λύσης στην κρίση κρατικής υπόστασης στο αρχιπέλαγος της Νέας Καληδονίας στον Ειρηνικό.
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι σε 48 ώρες ο Λεκορνί θα καταφέρει να ολοκληρώσει ένα έργο που δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει στις 27 ημέρες που προηγήθηκαν της παραίτησής του.
Ο απερχόμενος υπουργός Εσωτερικών Μπρούνο Ρεταγιό, ηγέτης του συντηρητικού κόμματος Les Républicains, προσκλήθηκε στη συνάντηση της Τρίτης, αλλά επέλεξε να μην παραστεί, παρά το γεγονός ότι είχε υπηρετήσει ως εταίρος σε προηγούμενες κυβερνήσεις που υποστηρίζονταν από τον Mακρόν.
Η δημόσια κριτική του Ρεταγιό προς την κυβέρνηση του Λεκορνί -ειδικά για τον αριθμό των συμμάχων του Mακρόν που περιλάμβανε -ήταν ένας σημαντικός παράγοντας που οδήγησε στην παραίτηση της κυβέρνησης.
Ο σκληροπυρηνικός συντηρητικός φάνηκε να κλείνει την πόρτα σε περαιτέρω συνεργασία με το στρατόπεδο του Μακρόν, λέγοντας ότι το κόμμα του θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση μόνο αν αυτή ηγείται από πρωθυπουργό ενός κόμματος που αντιτίθεται στον πρόεδρο -μια κατάσταση γνωστή στη Γαλλία ως «συγκατοίκηση» — αλλιώς προέτρεψε τον πρόεδρο να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Την Τρίτη το βράδυ, ο Ρεταγιό διπλασίασε την πίεση και αρνήθηκε να συμμετάσχει σε κυβέρνηση με επικεφαλής είτε έναν σοσιαλιστή είτε έναν κεντρώο από το στρατόπεδο του Μακρόν.
«Ένας άνδρας ή μια γυναίκα από την αριστερά θα αποδυνάμωνε τη Γαλλία. Αυτό θα σήμαινε περισσότερες δαπάνες, μεγαλύτερη φορολογική πίεση και περισσότερη μετανάστευση», δήλωσε.
Έτσι, ακόμη και αν η Γαλλία αποκτήσει νέο πρωθυπουργό μέχρι το τέλος της εβδομάδας, δεν υπάρχει ακόμα καμία προφανής διέξοδος από το τούνελ.