Την πλέον ευάλωτη γυναικεία ομάδα απέναντι στον κίνδυνο θανάτου λόγω κορωνοϊού αποκαλύπτει πρόσφατη έρευνα από το Ινστιτούτο Υγείας Carlos III στη Μαδρίτη.
Σύμφωνα με την έρευνα, ένας δείκτης ευαλωτότητας κρύβεται στο γενετικό υλικό και, συγκεκριμένα, τα τελομερή. Τα τελομερή είναι οι «ακρίτες» του DNA, αποτελούν ουσιαστικά τα άκρα των χρωμοσωμάτων που προφυλάσσουν τη γενετική πληροφορία και τη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης.
Ιδίως για την τελευταία, οι ειδικοί εξηγούν πως, κάθε φορά που τα κύτταρά μας διαιρούνται, το μήκος των τελομερών μικραίνει, αποτυπώνοντας έτσι το στάδιο της κυτταρικής γήρανσης. Κατά συνέπεια, το μικρότερο μήκος τελομερών έχει συσχετιστεί με σειρά ηλικοεξαρτώμενων παθήσεων όπως ο καρκίνος και η οστεοαρθρίτιδα, καθώς και αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε τη σχέση του μέσου μήκους τελομερών κατά την εκδήλωση των συμπτωμάτων με τη θνητότητα λόγω COVID-19, μέσω μοριακού ελέγχου (PCR) στα αιματολογικά δείγματα 608 ενήλικων ασθενών με κορωνοϊό που νοσηλεύτηκαν κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας (Μάρτιος – Σεπτέμβριος 2020), ώστε να προσδιορίσουν το μήκος των τελομερών στα αιμοσφαίρια. Τα δείγματα είχαν συλλεχθεί 20 ημέρες μετά τη διάγνωση ή την εισαγωγή στο νοσοκομείο.
Κάνοντας χρήση ειδικών μοντέλων και συνεκτιμώντας τους παράγοντες φύλου, ηλικίας, καπνίσματος και συννοσηροτήτων (χρόνια νεφρική νόσος, χρόνιες νευροεκφυλιστικές παθήσεις, νεοπλασίες), τα αποτελέσματα για τους 533 επιζήσαντες ασθενείς (διάμεση ηλικία 67 έτη και 58% άρρενες) και τους 75 που κατέληξαν (διάμεση ηλικία 78 έτη και 67% άρρενες) έδειξαν ότι το μήκος των τελομερών ήταν αντιστρόφως ανάλογο του κινδύνου θανάτου στις 30 και 90 ημέρες από την εισαγωγή.