Μπορούν τα μαλλιά μας να δείξουν την κατάθλιψη;

Αυτό ελπίζουν οι ερευνητές, προσθέτοντας ταυτόχρονα και τη δυνατότητα ελέγχου της επίδρασης της θεραπείας στον ασθενή.

Μια νέα έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Psychoneuroendocrinology, μελέτησε τα επίπεδα κορτιζόλης στα μαλλιά των εφήβων. Η κορτιζόλη, είναι η ορμόνη του στρες.

Συσχέτισαν λοιπόν τα επίπεδά της, με συμπτώματα κατάθλιψης στους εφήβους και διαπίστωσαν τη σύνδεση των στοιχείων. Συγκεκριμένα, τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης παρέπεμψαν σε μεγάλες πιθανότητες κατάθλιψης και τα χαμηλά επίπεδα κορτιζόλης σε προσπάθεια διατήρησης της ψυχικής υγείας των εφήβων.

Αν και πολλοί ερευνητές έχουν χρησιμοποιήσει τη μέτρηση της κορτιζόλης σε μελέτες ψυχικής υγείας κατά την τελευταία δεκαετία, λίγοι έχουν εξετάσει την ορμόνη του άγχους ως παράγοντα πρόβλεψης της κατάθλιψης.

«Για τις περιπτώσεις που τα αποτελέσματα ήταν μικτά, η παρούσα έρευνα προσθέτει σημαντικές πληροφορίες», δήλωσε η Jodi Ford, επικεφαλής της μελέτης, αναπληρώτρια καθηγήτρια νοσηλευτικής στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, η οποία διευθύνει επίσης το Stress Science Lab του πανεπιστημίου.

Και πρόσθεσε: «Στο κλινικό περιβάλλον, ένα τεστ για κατάθλιψη που βασίζεται σε βιοδείκτες θα ήταν πολύτιμο, ιδιαίτερα σε παιδιά και εφήβους».

Η Ford σημείωσε ακόμη: « Η μελέτη αυτή ανοίγει πολλά μελλοντικά ερευνητικά ερωτήματα και δείχνει ότι η σχέση μεταξύ των επιπέδων κορτιζόλης και της κατάθλιψης δεν είναι απαραιτήτως γραμμική.

Μπορεί τα υψηλά και χαμηλά επίπεδα κορτιζόλης να μην είναι καλά και ένα μέσο επίπεδο να είναι το φυσιολογικό.

Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε γιατί δεν υπάρχει περισσότερη έρευνα, αλλά είναι πιθανό να υπάρξει μια άμβλυνση της ανταπόκρισης στο στρες σε μερικούς ανθρώπους, μειώνοντας την παραγωγή κορτιζόλης ή αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο το σώμα τους την επεξεργάζεται. Ίσως το σώμα να μην την χρησιμοποιεί όπως θα έπρεπε σε ορισμένες περιπτώσεις».

Ένα άλλο σημαντικό εύρημα της μελέτης: Οι έφηβοι που δήλωσαν ότι αισθάνονταν υποστήριξη από το σπίτι τους, είχαν πολύ χαμηλότερα επίπεδα καταθλιπτικών συμπτωμάτων.

«Αυτή η μελέτη ενισχύει τη διαπίστωση ότι οι γονείς έχουν σημασία στη ζωή των εφήβων τους. Και ότι η υποστήριξη και το ενδιαφέρον τους, κάνουν τη διαφορά», δήλωσε η Ford.