Για όσους αναρωτιούνται για τη χρησιμότητα των μικρών τελικών, ίσως να ξαναδούν τα highlights των Βέλγων.
Η ομάδα του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ επιβεβαίωσε με το 2-0 κόντρα στην Αγγλία το ότι ήταν η πιο θεαματική παρέα σε αυτό το Μουντιάλ.
Ο Αζάρ, ο Ντε Μπρόινε, ο Μενιέ συνδυάζονταν τρελά και ειδικά στην κόντρα, βγάζοντας πανέμορφες στιγμές, οι οποίες τους χάρισαν στο φινάλε την 3η θέση, την καλύτερη της ιστορίας τους, ξεπερνώντας την 4η του 1986.
Οι Κόκκινοι Διάβολοι βρέθηκαν από το 4' μπροστά στο σκορ, όταν σκόραρε με το καλάμι εξ επαφής ο Μενιέ από παράλληλη του Τσαντλί.
Γενικότερα επικρατούσε στην αρχή ένας πανικός στην άμυνα των Αγγλων, που είχαν αρκετές αλλαγές και στο πλασέ του Ντε Μπρόινε (12') έσωσε ο Πικφορντ. Κέιν (23') και Αλντερβαϊρελντ (35') είχαν τις ευκαιρίες τους, με το παιχνίδι να έχει ρυθμό. Μόνο που στη συνέχεια αυτός έπεσε και οι Αγγλοι στο β΄ μέρος με τις αλλαγές τους, πίεσαν ψηλά.
Στη σημαντικότερη στιγμή τους ο Αλντερβαϊρελντ (70') π΄ρολαβε στη γραμμή τη λομπίτσα του Ντάιερ πάνω από τον Κουρτουά. Κάπου εκεί οι Βέλγοι άρχισαν να πατούν ξανά γκάζι στην αντεπίθεση και ειδικά στο 80' μάγεψαν στο κορυφαίο γκολ του Μουντιάλ που... δεν μπήκε, καθώς μετά από τακουνάκια και συνδυασμούς ήρθε η μεγάλη επέμβαση Πίκφορντ στο βολέ του Μενιέ.
Μόνο που δύο λεπτά αργότερα ο Αζάρ πήρε την ασίστ του Ντε Μπρόινε, πάτησε περιοχή και το τελείωσε στην κλειστή γωνία, βάζοντας οριστικά το χάλκινο μετάλλιο του κόσμου στο λαιμό των συμπαικτών του. Οσο για τους ηττημένους, έμειναν στην 4η θέση για δεύτερη φορά (1990).
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
