Σε όποιον πολιτικό χώρο κι αν ανήκει κανείς, τα τελευταία –αρκετά πια- χρόνια όλοι σχεδόν συμφωνούν για ένα συγκεκριμένο φαινόμενο στην ελληνική πολιτική ζωή: ότι, δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, τόσο ως αξιωματική αντιπολίτευση όσο και ως κυβέρνηση, ευνοήθηκε σε τεράστιο βαθμό από την συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ.
Τώρα, λοιπόν, που αυτό αρχίζει να αλλάζει, θα επηρεάσει αναπόδραστα και τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού...
Καίτοι η εντολή του Αλέξη Τσίπρα προς όλα τα στελέχη του κόμματός του είναι να μην δώσουν την αίσθηση κατ’ ουδέν τρόπο ότι... συντάσσονται με εκείνους που μέχρι χθες τους «σταύρωναν» με δελτία ειδήσεων, πρωτοσέλιδα και ραδιοφωνικές εκπομπές, στην Κουμουνδούρου προφανώς αντιλαμβάνονται ότι οι ισορροπίες σε αυτό που λέμε «πολιτικομιντιακό σύστημα» έχουν αρχίσει να αλλάζουν. Αισθητά.
Χωρίς συμμάχους
Εξάλλου, η σύγκρουση μεταξύ του Κυριάκου Μητσοτάκη και του μεγαλομετόχου του Ολυμπιακού και ιδιοκτήτη του πάλαι ποτέ «Συγκροτήματος Λαμπράκη», Βαγγέλη Μαρινάκη, είναι ανοιχτή και το μελάνι με τις βαριές κατηγορίες που εκτόξευσε ο ένας για τον άλλο παραμένει ακόμη νωπό. «Επαγγελματίες εκβιαστές», «υπόκοσμος», ΜΜΕ που «αλλάζουν γραμμή ανάλογα με τα αφεντικά τους» και άλλα ηχηρά παρόμοια σηματοδοτούν την διάρρηξη μίας παραδοσιακής πολιτικομιντιακής συμμαχίας: το συγκρότημα Μαρινάκη ανέκαθεν είχε προνομιακές σχέσεις με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ταυτοχρόνως, επένδυε σε μία σκληρή αντι-ΣΥΡΙΖΑ γραμμή, ενώ ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την κοινωνική και επικοινωνιακή «δύναμη πυρός» του.
Πέραν, όμως, αυτού, την κριτική της προς τον πρωθυπουργό για τη διαχείριση του σκανδάλου των υποκλοπών έχει αναβαθμίσει και η «Καθημερινή» που, αν και «ναυαρχίδα της φιλελεύθερης παράταξης», συνεχίζει να δείχνει ότι η δημοσιογραφία... προηγείται της «γραμμής» ή των δημόσιων σχέσεων –πολλώ δε μάλλον που ο διευθυντής της, Αλέξης Παπαχελάς φέρεται, βάσει της λίστας που δημοσιοποίησε ο εκδότης του Documento, Κώστας Βαξεβάνης, να συγκαταλέγεται στα θύματα των παρακολουθήσεων.
Αλλάζουν όλα
Ασφαλώς, αυτό δεν σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία έχει χάσει όλα τα ερείσματά της στα ΜΜΕ. Αντιθέτως. Όμως, όταν βασικά ΜΜΕ που ανήκαν στο φιλοκυβερνητικό μπλοκ και έχουν έναν εμβληματικό ρόλο στην διαμόρφωση της «δημόσιας σφαίρας», κρατούν πλέον αποστάσεις –αν δεν περνούν και εμφανώς «απέναντι», όπως έχει γίνει στην περίπτωση των εφημερίδων του Βαγγέλη Μαρινάκη...- τότε σίγουρα η κυβέρνηση δεν μπορεί να ποντάρει στην επικοινωνιακή «ομοβροντία» που είχε διασφαλισμένη στο παρελθόν.
Είναι χαρακτηριστικό πως υπήρξαν πολλές περιπτώσεις που ακόμη και μεγάλες ειδήσεις της επικαιρότητας είτε δεν παρουσιάζονταν καν στον κορμό του μπλοκ των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, είτε παρουσιάζονταν από την... ανάποδη: δηλαδή, προείχε η αποδόμηση της δυσάρεστης είδησης από την κυβέρνηση και ερχόταν τελευταία η είδηση αυτή καθ’ εαυτήν.
Όμως, είναι εμφανώς ότι ακόμη κι αν η κυβέρνηση έχει ακόμη συμμάχους στα ΜΜΕ, αν χαθεί η «ομοβροντία» είναι θέμα χρόνου να εξουδετερωθεί πλήρως η «δύναμη πυρός» που τώρα διαθέτει το Μαξίμου σε επικοινωνιακό επίπεδο. Με άλλα λόγια, αλλάζουν οι όροι του πολιτικού και του μιντιακού παιχνιδιού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις επιπτώσεις των πολιτικών της, που δε θα μπορεί πλέον να διαχειριστεί με τόση άνεση η κυβέρνηση. Και δεν έχει καν ακόμη χρειαστεί να ανάψουμε τα καλοριφέρ μας...
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
