Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τις Εθνικές Εκλογές και το πολιτικό σκηνικό μυρίζει μπαρούτι. Ο Αλέξης Τσίπρας παίζει τα ρέστα του στην υπόθεση των υποκλοπών, παρά το γεγονός ότι οι μετρήσεις κοινής γνώμης δείχνουν πως δεν αποτελεί προτεραιότητα για την πλειοψηφία των πολιτών. 

Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας το χρόνο να κυλά γρήγορα, χωρίς να μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα μέχρι στιγμής, ανεβάζει στα ύψη τους τόνους της αντιπαράθεσης σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει το ακροατήριο και να δημιουργήσει ένα αντικυβερνητικό μέτωπο, με δεδομένες και τις αρρυθμίες που καταγράφονται στο ΠΑΣΟΚ. 

Στην αντίπερα όχθη, η κυβερνητική παράταξη καλείται να πάει σε μία προεκλογική καμπάνια μέσα σε ένα τοξικό κλίμα. Αν και επισήμως απορρίπτει διαρρήδην τις πρακτικές Τσίπρα, εντούτοις τα στελέχη της ανασύρουν υποθέσεις όπως εκείνες του Έβρου, ή της υπόθεσης του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες για να αντικρούσουν τους ισχυρισμούς της Κουμουνδούρου. 

Το ζήτημα είναι πως αντιδρούν οι πολίτες που απαρτίζουν το εκλογικό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή οι κεντρώοι, οι νοικοκυραίοι, οι συντηρητικοί δεξιοί, μπροστά σε μία ακραία πολιτική κόντρα με θεματολογία που παραπέμπει σε λατινοαμερικάνικες περιοχές παρά σε μία ευρωπαϊκή χώρα; 

Η στρατηγική της διαρκούς σύγκρισης με το ΣΥΡΙΖΑ σε θέματα πολιτικής, όπως είναι η οικονομία, η εξωτερική πολιτική ή το κοινωνικό κράτος μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά και να δώσει πόντους στη Νέα Δημοκρατία. 

Η σύγκρουση όμως για θέματα ηθικής τάξεως με εκατέρωθεν βολές ελλοχεύει τον κίνδυνο να διαμορφωθεί στην κοινή γνώμη η άποψη ότι «όλοι οι ίδιοι». Αυτό επιφέρει αρνητικές συνέπειες λιγότερο στο δεύτερο, αλλά πρωτίστως στο πρώτο που πασχίζει να εξασφαλίσει και την τελευταία ψήφο για να σχηματίσει αυτοδύναμη Κυβέρνηση. Η τοξικότητα είναι ένα πεδίο που ο Σύριζα αρέσκεται να πρωταγωνιστεί, από τη στιγμή που είναι πίσω στις μετρήσεις, αλλά και στην κοινωνία. 

Παρ’ όλα αυτά στην κυβερνητική παράταξη πρέπει να ακολουθήσουν απαρέγκλιτα τη «γραμμή» για έμφαση στο κυβερνητικό έργο και όχι στις κοκορομαχίες. Οι πολίτες αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα και αναζητούν λύσεις και ελπίδα. Το παρελθόν έχει εξάλλου δείξει ότι οι κυβερνήσεις είναι αυτές που καταψηφίζονται…