Η στήλη έχει πολλές φορές αναλύσει το πώς ο Νίκος Βούτσης, όλα αυτά τα χρόνια, κατάφερνε με άνεση να ισορροπεί στο τεντωμένο εσωκομματικό σχοινί της Κουμουνδούρου, ώστε να δικαιολογεί το αγαπημένο του προσωνύμιο: το «Νέστορας της Αριστεράς».

Μάλιστα, αρκετοί άσπονδοι εσωκομματικοί του «φίλοι» κατά καιρούς είχαν επισημάνει στη στήλη ότι «δεν γίνεται να είσαι και «προεδρικός» και να το παίζεις και αριστερή συνείδηση του κόμματος». Ωστόσο, για χρόνια, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κρατούσε την ισορροπία μια χαρά.

Όπως όμως φαίνεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε από τον Βούτση κάτι παραπάνω από στρογγυλεμένες απόψεις κα προσπάθεια γεφύρωσης των διαφορών.

Έτσι, όταν ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής αντιλήφθηκε ότι δεν περιλαμβάνεται πλέον στον σκληρό πυρήνα λήψης των αποφάσεων, αποφάσισε για πρώτη φορά, έπειτα από πολλά χρόνια, να επιλέξει στρατόπεδο: και συνυπέγραψε το κείμενο της «Ομπρέλας», δηλαδή της ευρύτερης εσωκομματικής αντιπολίτευσης που έχει σχηματιστεί μετά τη συμμαχία της «ιστορικής ηγεσίας» με τους «53» του Ευκλείδη Τσακαλώτου.

Έκτοτε, χρειάστηκε πολλές να δώσει διευκρινίσεις σε συντρόφους του για το πώς και αποφάσισε να αφήσει την ισορροπία και τις στρογγυλές και ευρύχωρες διατυπώσεις.

Αυτό, λοιπόν, που απαντά σε όλους, είναι πως «δεν σιώπησε ποτέ» και ότι «έλεγε πάντα την άποψή του».