Οι δυσμενείς πολιτικές συνέπειες δεν έρχονται με μια υπογραφή. Έρχονται σιωπηλά, μέτρο το μέτρο. Κι όταν ξυπνάμε, συχνά είναι αργά. Αυτή την εβδομάδα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ψηφίζει ένα ακόμα κρίκο στη μακρά αλυσίδα που βαραίνει τους εργαζόμενους εδώ και έξι χρόνια: το 13ωρο εργασίας σε εναν εργοδοτη σημειώνει σε δήλωση του ο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Παύλος Χρηστίδης.
Σε μια χώρα που ακόμα παλεύει να σταθεί όρθια μετά από διαδοχικές κρίσεις, έρχεται τώρα η θεσμοθέτηση της εξουθένωσης. Η λογική είναι σαφής. Λιγότερο κράτος για τους αδύναμους, περισσότερη “ελευθερία” για την εργοδοσία. Είναι το μοντέλο που ο Τομά Πικετί περιέγραψε με σαφήνεια, "όταν η εργασία αποτιμάται λιγότερο από το κεφάλαιο, η ανισότητα εκτοξεύεται. Και η δημοκρατία φθείρεται".
Η εργασία δεν είναι κόστος. Είναι δικαίωμα, είναι αξιοπρέπεια, είναι βάση για κοινωνική συνοχή.
Το ΠΑΣΟΚ στάθηκε απέναντι σ’ αυτό το νομοσχέδιο, γιατί ενισχύει ένα μοντέλο που βλέπει τους εργαζόμενους ως αναλώσιμους. Ένα μοντέλο που μεταφέρει τον πλούτο προς τα πάνω και το ρίσκο προς τα κάτω. Δεν μπορούμε να χτίσουμε ευημερία πάνω σε εξουθενωμένους ανθρώπους.
Έχω πει πολλές φορές πως οι αξίες μας κρίνονται όταν είναι δύσκολο να τις υπερασπιστούμε.
Σήμερα είναι μια τέτοια στιγμή. Και σε αυτή τη μάχη δεν είμαστε μόνοι. Χιλιάδες εργαζόμενοι εχουν διαδηλώσει απέναντι σε αυτή τη ρύθμιση.
Εμείς στο ΠΑΣΟΚ, πιστεύουμε σε μια Ελλάδα που δεν αφήνει πίσω όσους εργάζονται σκληρά. Που εγγυάται δικαιώματα, εκτός απο “ευκαιρίες”. Που δεν αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν κόστος, αλλά σαν θεμέλιο για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Και για αυτή την Ελλάδα, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε, με συνέπεια, σχέδιο και αλήθεια.