"Η ιστορία δεν γράφεται γραμμικά ούτε υπό κανονικές συνθήκες θερμοκρασίας και πιέσεως. Γράφεται όταν ο χρόνος παγώνει και πυκνώνει.
Αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα από το 2010 και μετά. Εκεί όμως που στα τέλη του 2014 ήμασταν πολύ κοντά στην έξοδο από το Μνημόνιο και στη μετάβαση στην προληπτική πιστωτική γραμμή ως σημαντικό βήμα προς την επάνοδο στην κανονικότητα μιας ευρωπαϊκής χώρας, έγινε η επιλογή να παίξουμε ως χώρα με το σενάριο της απόλυτης καταστροφής αντιστρέφοντας τη ροή του οικονομικού και ιστορικού χρόνου.
Πηγαίνοντας δυστυχώς πολλά χρόνια πίσω. Τα δυο χρόνια που πέρασαν ημερολογιακά από τις 25 Ιανουαρίου 2015 έως σήμερα γύρισαν τους δείκτες προς τα πίσω έτσι ώστε να ελπίζουμε το 2019 να διαμορφωθούν ξανά οι προϋποθέσεις του 2014", αναφέρει σε άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ο Ευάγγελος Βενιζέλος και προσθέτει "αυτό άλλωστε που συντελείται τα δυο τελευταία χρόνια στην Ελλάδα είναι η ρευστοποίηση των πάντων: των θυσιών του ελληνικού λαού χάρη στις οποίες φτάσαμε στο κεκτημένο του Δεκεμβρίου 2014, των ιστορικών, πολιτικών και αξιακών αυτονόητων που ίσχυαν μέχρι το 2015, της γλώσσας, των θεσμών, της εθνικής ισχύος και της θέσης της χώρας μέσα στους ευρωπαϊκούς και διεθνείς συσχετισμούς".
Αναφερόμενος στη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης σημειώνει ότι "η ηρωική διαπραγμάτευση με τους κακούς μετατράπηκε σε ταπεινωτικές επιστολές συγγνώμης που υπαγορεύει ο κ. Τσίπρας και υπογράφει ο κ. Τσακαλώτος. Ο εκβιασμός του Grexit αντί να ασκηθεί από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ασκήθηκε και ασκείται από τον κ. Σόιμπλε. Η διαχείριση της σχέσης με το ΔΝΤ ( που το θέλουμε για το χρέος, αλλά δεν το θέλουμε για τα νέα μέτρα ) μετατράπηκε και αυτή σε τελεσίγραφο του Eurogroup.
Η χώρα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυνηγάει την ουρά της που τώρα λέγεται «αξιολόγηση». Η 20ή Φεβρουαρίου 2017 εμφανίζεται τώρα ημερομηνία τόσο κρίσιμη όσο η 20ή Φεβρουαρίου 2015, που ήταν ο «θρίαμβος» του κ. Βαρουφάκη. Το ζήτημα είναι να μη ζήσουμε τον Ιούνιο - Ιούλιο του 2017 ως επανάληψη του Ιουνίου - Ιουλίου 2015, δηλαδή ως ιστορική φάρσα".
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος εκτιμά ότι "συντελείται ακόμη βαθύτερη βλάβη των δημοκρατικών θεσμών και του κράτους δικαίου.
Οι ωμές παρεμβάσεις στα ΜΜΕ, η αμφισβήτηση της εσωτερικής ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας των λειτουργών της με ταπεινά μέσα, η απόπειρα κατάργησης των Ανεξάρτητων Αρχών είναι φαινόμενα που κατατάσσουν την Ελλάδα στην ίδια ομάδα με την Ουγγαρία και την Πολωνία" και υποστηρίζει ότι "η χώρα βρίσκεται εκτός ευρωπαϊκών συσχετισμών τη στιγμή που πρέπει να επαναπροσδιοριστεί το πλαίσιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και η νέα ευρωατλαντική ισορροπία. Κάποιοι δυστυχώς συγχέουν, μέσα σε μια τέτοια συγκυρία, τις παλαιοπαραγοντίστικες επαφές στις ΗΠΑ με την ανάγκη ύπαρξης σχεδίου που κινητοποιεί το σύνολο των εθνικών δυνατοτήτων".
Και καταλήγει θέτοντας το ερώτημα "πώς χώρεσαν όλες αυτές οι παλινωδίες, οι διαψεύσεις, οι ανατροπές, οι υποχωρήσεις, τα λάθη, οι αντιφάσεις, οι ευτέλειες μέσα σε δυο μόλις χρόνια;" και απαντώντας ότι "χώρεσαν γιατί τα χρόνια στην πραγματικότητα δεν είναι δυο αλλά πολλά περισσότερα, όσα θα χρειαστούν για την αποκατάσταση της βλάβης.
Αφ’ ής στιγμής επιτευχθεί μια νέα αφετηρία με την ήττα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και των αφανών εταίρων και υποστηρικτών τους και τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικής συνεργασίας όλων των δημοκρατικών δυνάμεων που αποδέχονται την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας στη βάση της μόνης - όπως αποδείχθηκε με πολύ οδυνηρό τρόπο -, συγκροτημένης και υπεύθυνης στρατηγικής".
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
