Η σημαντική ανακάλυψη των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων για το Σύμπαν

Μία σημαντική ανακάλυψη είχαν κάνει για το Σύμπαν οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι. Συγκεκριμένα, διέκριναν μία θεμελιώδη αλήθεια της σύγχρονης κοσμολογίας.

Παρόμοιες έννοιες και διαισθήσεις αναδύονται σε διαφορετικούς πολιτισμούς, με τους ανθρώπους να προσπαθούν συνεχώς να κατανοούν τον κόσμο που ζούμε και το σύμπαν. Το λεξιλόγιο και το πολιτισμικό πλαίσιο αλλάζουν. Οι θεμελιώδεις έννοιες, η μεθοδολογία, ακόμη και οι στόχοι των εξηγήσεων είναι διαφορετικά.

Ωστόσο οι βασικές ιδέες είναι ουσιαστικά οι ίδιες. Είναι εκπληκτικό ότι αυτό συμβαίνει με το πώς η ύλη οργανώνεται στις δομές που βλέπουμε – από τα άτομα μέχρι τους γαλαξίες.

Γύρω στο 600 π.Χ. στην Αρχαία Ελλάδα, ο Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, ένας από τους πρώτους δυτικούς φιλοσόφους, είχε ένα ισχυρό όραμα για το σύμπαν. Πίστευε ότι τα πάντα ήταν φτιαγμένα από μια αρχέγονη ουσία και ότι όλα όσα βλέπουμε στον κόσμο και στον ουρανό – από βατράχια μέχρι τα δέντρα, από τους ανθρώπους μέχρι τα αστέρια ήταν προσωρινές δομές, που «κατά την εκτίμηση του Χρόνου» επανέρχονται σε αυτή την αρχέγονη κόλλα. Ο Αναξίμανδρος ονόμασε αυτή την ουσία «άπειρον», που μεταφράζεται ελεύθερα ως “Απέραντο”. Ό,τι κι αν ήταν το Απέραντο, ήταν τμήμα όλων όσων υπήρχαν.

Στην δική του κοσμολογία ο Αναξίμανδρος οραματίστηκε μια αέναη ροή ύλης, ένα συνεχές γίγνεσθαι πραγμάτων, που όλα συνδέονται με την υλική τους ουσία. Επειδή επρόκειτο για την Αρχαία Ελλάδα, δεν υπήρχαν λεπτομέρειες για το πώς συνέβαινε αυτό ή για τη σύνθεση αυτής της ύλης. Αλλά μερικούς αιώνες μετά τον Αναξίμανδρο, οι Έλληνες Ατομικοί φιλόσοφοι πρότειναν μία άλλη ιδέα για την κοσμολογία: ότι τα πάντα ήταν φτιαγμένα από αδιαίρετα κομμάτια ύλης, τα οποία ονόμαζαν “άτομα”.

Για τους Ατομικούς φιλοσόφους, η εμφάνιση και η διάλυση της ύλης που βλέπουμε οφειλόταν σε άτομα που ενώνονταν ή διαλύονταν. Η διάχυτη έννοια εδώ είναι η ροή της ύλης σε διαφορετικές δομές: μια ανακύκλωση της ύλης που δεν σταματά ποτέ.

Μια απεικόνιση του ατόμου ηλίου, που απεικονίζει τον πυρήνα (ροζ) και την κατανομή του νέφους ηλεκτρονίων (μαύρο). Ο πυρήνας (πάνω δεξιά) στο ήλιο-4 είναι στην πραγματικότητα σφαιρικά συμμετρικός και μοιάζει πολύ με το νέφος ηλεκτρονίων, αν και για πιο περίπλοκους πυρήνες αυτό δεν συμβαίνει πάντα.

Μια απεικόνιση του ατόμου ηλίου, που απεικονίζει τον πυρήνα (ροζ) και την κατανομή του νέφους ηλεκτρονίων (μαύρο).

Ο πυρήνας (πάνω δεξιά) στο ήλιο-4 είναι στην πραγματικότητα σφαιρικά συμμετρικός και μοιάζει πολύ με το νέφος ηλεκτρονίων, αν και για πιο περίπλοκους πυρήνες αυτό δεν συμβαίνει πάντα.

Ωστόσο, οι βασικές ιδέες είναι ουσιαστικά οι ίδιες. Είναι εκπληκτικό ότι αυτό συμβαίνει με το πώς η ύλη οργανώνεται στις δομές που βλέπουμε – από τα άτομα μέχρι τους γαλαξίες.

Στη δική του κοσμολογία ο Αναξίμανδρος οραματίστηκε μια αέναη ροή ύλης, ένα συνεχές γίγνεσθαι πραγμάτων, που όλα συνδέονται με την υλική τους ουσία. Επειδή επρόκειτο για την Αρχαία Ελλάδα, δεν υπήρχαν λεπτομέρειες για το πώς συνέβαινε αυτό ή για τη σύνθεση αυτής της ύλης. Αλλά μερικούς αιώνες μετά τον Αναξίμανδρο, οι Έλληνες Ατομικοί φιλόσοφοι πρότειναν μία άλλη ιδέα για την κοσμολογία: ότι τα πάντα ήταν φτιαγμένα από αδιαίρετα κομμάτια ύλης, τα οποία ονόμαζαν “άτομα”.