Δεν είναι ο προορισμός που μετρά
αλλά η σκόνη που σηκώνεται στα πόδια
τα βλέμματα που σε σταματούν για λίγο
και οι σιωπές που δε σε φοβούνται.
Στο δρόμο αλλάζει ο τρόπος που κοιτάς,
όχι μόνο αυτό που βλέπεις.
Κάθε βήμα ξεκλειδώνει μια μνήμη
που δεν είχες ζήσει ακόμα.
Οι άνθρωποι που δεν γνωρίζεις
σε διδάσκουν πιο πολλά
απ’ όσους ήξερες χρόνια.
Μια χειρονομία, ένα ψωμί μοιρασμένο,
λέξεις σε γλώσσες που δεν μιλάς
κι όμως τις καταλαβαίνεις.
Το ταξίδι δεν είναι φυγή
είναι επιστροφή
σε κάτι βαθύτερο
που είχε ξεχαστεί.
Δεν γυρνάς ποτέ ο ίδιος.
Γι’ αυτό αξίζει.
@ Γιάννης Παρασκευόπουλος