Ο Δεκέμβριος κατεβαίνει αθόρυβα
σαν σκιά που χαμηλώνει τον κόσμο.
Τα πρωινά μυρίζουν καπνό
και οι πόλεις ανάβουν φώτα
για να θυμηθούν πως δεν χάθηκε η ζεστασιά.
Οι άνθρωποι περπατούν πιο γρήγορα,
σαν να κουβαλούν μέσα στα παλτά τους
όσα δεν ειπώθηκαν όλον τον χρόνο.
Και η νύχτα μεγαλώνει
μα δεν τρομάζει·
μάς δίνει χώρο να ακούσουμε
ό,τι δεν προλάβαμε.
Ο Δεκέμβριος δεν υπόσχεται τίποτα.
Μονάχα ανοίγει μια πόρτα
σε όσα τελειώνουν
και σε όσα ετοιμάζονται να ξεκινήσουν.
@ Γιάννης Παρασκευόπουλος