Στου Δεκέμβρη το παράθυρο

ανάβει πάλι μικρό φως 

κι ό,τι μας λύγισε τον χρόνο

γίνεται ψίθυρος γλυκός.

Στο τραπέζι το στρωμένο

αχνίζουν μνήμες παιδικές·

κι η νύχτα απ’ έξω, παγωμένη,

γλυκαίνει απ’ τόσες προσευχές.

@ Γιάννης Παρασκευόπουλος