Τεκμηριώμενη απάντηση στον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά για τα περί αναγνώρισης «μακεδονικής γλώσσας» το 1977 δίνει με άρθρο του στα Νέα, ο καθηγητής Γλωσσολογίας, Γιώργος Μπαμπινιώτης.
Εξηγεί ότι το θέμα που τέθηκε στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών που έγινε εκείνη τη χρονιά στην Αθήνα ήταν ένα: πώς θα προχωρήσουν οι χώρες που δεν χρησιμοποιούν το λατινικό αλφάβητο (Ελλάδα, Κίνα, Αραβικές χώρες, Ισραήλ, Ινδία, Ρωσία, Γιουγκοσλαβία κλπ) σε μεταγραμματισμό (transliteration) των γεωγραφικών τους ονομάτων με λατινικά γράμματα, για λόγους τυποποίησης.
«Πώς λοιπόν μπορεί να συνάγει κανείς το συμπέρασμα και να αποδεχθεί ότι στη συνάντηση αυτή αναγνωρίστηκε η γλώσσα των Σκοπίων ως μακεδονική; Επειδή το κυριλλικό αλφάβητο όλων των σλαβικών γλωσσών των χωρών της Σοβιετικής Ένωσης, των χωρών της Γιουγκοσλαβίας (Σερβίας, Κροατίας, άρα και της ΠΓΔΜ) και άλλων σλαβικών χωρών συμφωνήθηκε να μεταγράφεται με λατινικούς χαρακτήρες; Αυτό αποτελεί αποδοχή και αναγνώριση 'μακεδονικής γλώσσας' το 1977;
Αποτελεί απόφαση του ελληνικού Κράτους επί κυβερνήσεως τότε τού Κωνσταντίνου Καραμανλή; Και αυτή η απόφαση θα λαμβανόταν όχι από επίσημη διπλωματική αντιπροσωπία της ελληνικής κυβέρνησης; Και τελικά, αν λαμβανόταν ρητά μια τέτοια απόφαση, δεν θα απαιτείτο ειδική συζήτηση και ψηφοφορία και λοιπές διαδικασίες; Και δεν θα χαλούσε ο κόσμος τότε στην Ελλάδα;» αναρωτιέται.
Ο κ. Μπαμπινιώτης συνεχίζει λέγοντας ότι το πρόβλημα είναι η γλωσική αδυναμία του κ. Κοτζιά ότι άλλο πράγμα είναι η αναγνώριση μιας γλώσσας με ξένο όνομα (τής βουλγαροσερβικής των Σκοπίων ως «μακεδονικής»!) και άλλο να δεχθείς τη μεταγραφή από ένα αλφάβητο σε άλλο.
Και επίσης, συνεχίζει, άλλο πράγμα είναι πώς ονόμαζαν και ονομάζουν από το 1940 οι Σκοπιανοί τη γλώσσα τους (ψευδώνυμα ως «μακεδονική») και άλλο να την αναγνωρίσουμε εμείς επισήμως με αυτό το όνομα, αποδεχόμενοι έτσι την προϋπόθεση μιας ψευδούς ταυτότητας.
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
