Παρασκευή
05 Δεκεμβρίου 2025

Η δίωξη μιας δημοσιογραφικής επιτυχίας μετατρέπει σε αυτοκαταστροφή την «επιχείρηση Ιθάκη» του Τσίπρα

Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα συναινούσε στο εξωφρενικό να διώκεται δικαστικά μια δημοσιογραφική επιτυχία.

Πριν από 43 χρόνια το «Ποντίκι» δημοσίευσε την ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις, λίγο πρώτου ανακοινωθεί. Ουδείς διανοήθηκε να ασκήσει… δίωξη στην εφημερίδα – για… εθνικούς λόγους. Αντίθετα πήρε τα εύσημα για την επιτυχία

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Το 1995, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Νικολακόπουλος αποκάλυψε – στο Βήμα – τον πλήρη προϋπολογισμό του κράτους πριν κατατεθεί στη Βουλή. Δεν κατηγορήθηκε για… υποκλοπή υλικού που δεν του ανήκε. Αντίθετα τον βράβευσε το Ίδρυμα Μπότση.

Στην Ελλάδα έχουν υπάρξει, παλαιότερα, διώξεις για διαρροή «στρατιωτικών μυστικών». Όπως έχουν υπάρξει και δικαστικές αποφάσεις για απαγορεύσεις βιβλίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το 2000 η απαγόρευση κυκλοφορίας του βιβλίου του Μίμη Ανδρουλάκη «Μν» – που ανακλήθηκε αργότερα.

Η περίπτωση που απασχολεί αυτές τις μέρες το δημόσιο βίο είναι πρωτοφανής. Ο πρώην Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συνέγραψε πόνημα δίκην απομνημονευμάτων και πλην της πολιτικής επιδίωξης, επιχειρεί να αυξήσει την κυκλοφορία του – με τεχνικές μάρκετινγκ, όπως είναι η προδημοσίευση του προλόγου κλπ.

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας Documento εξασφάλισε ολόκληρο, ή μέρος, του βιβλίου και δημοσιεύει συγκεκριμένο αποσπάσματα – με σχολιασμό όπως δικαιούται. Ποιο μέσο ενημέρωσης δεν θα τα δημοσίευε;

Η έκδοση «προσωρινής διαταγής» υπέρ του εκδότη που ζητούσε απαγόρευση και απόσυρση δημοσιεύσεων – με απειλή προστίμου και φυλάκισης του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη – κατατάσσει την Ελλάδα στα τριτοκοσμικά αυταρχικά καθεστώτα. Θα της κοστίσει ακριβά στις διεθνείς λίστες κατάταξης σε ό,τι αφορά την ελευθερία ενημέρωσης

Προφανώς το – πολιτικό – πρόβλημα που δημιουργείται δεν εντοπίζεται στον εκδότη που ζήτησε τις απαγορεύσεις. Ούτε καν στο Δικαστήριο που τις αποφάσισε. Όλα τα δάκτυλα δείχνουν τον συγγραφέα.

Ουδείς θα πιστέψει ότι δεν υπάρχει εμπλοκή του Αλέξη Τσίπρα. Αλλιώς θα είχε καταγγείλει πρώτος τις αποφάσεις εκδότη και δικαστηρίου και θα ζητούσε την άρση της απαγόρευσης.

Αν μη τι άλλο, λόγω της, υποτιθέμενης, προοδευτικής ιδεολογίας του και των αξιών που, υποτίθεται ότι υπηρέτησε στην πολιτική διαδρομή του. Και της κοινής λογικής θα έλεγε κάποιος…

Ενδεχόμενος ισχυρισμός του πρώην Πρωθυπουργού ότι δεν είναι σε γνώση του η δικαστική προσφυγή, θα είναι ίσης αξίας με τους παλαιούς ισχυρισμούς του ότι δεν είχε ιδέα πως προέκυψε ο… Κασσελάκης στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – και πως… εξοβελίσθηκε στη συνέχεια. Για μην πάμε στις άγνοιες εκείνης της βραδιάς στο Μάτι…

Από την αρχή υπήρχαν ενδείξεις ότι αυτό το βιβλίο δεν θα βγει σε καλό στον πρώην Πρωθυπουργό. Η ιδέα να «επικαιροποιήσει» το παρελθόν του και κυρίως την κυβερνητική του περίοδο, με αιχμή στο 2015 – αποδίδοντας στον εαυτό του ρόλο… Αρχάγγελου – το μόνο που θα μπορούσε να πέτυχει ήταν να θυμίσει «οικεία κακά».

Λόγος που στην αρχαία Αθήνα είχε επιφέρει την καταδίκη του ποιητή Φρύνιχου που τιμωρήθηκε με πρόστιμο ύψους χιλίων δραχμών, επειδή έφερε στο προσκήνιο τα δεινά της Μίλητου, όταν την κατάκτησαν οι Πέδες.

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι που καθιστούν την έκδοση απομνημονευμάτων από εν ενέργεια πολιτικό κίνδυνο να εξελιχθεί σε μπούμερανγκ και αντί να τον επανατοποθετήσει στο πολιτικό παιχνίδι να τον επιβαρύνει περισσότερο.

Έχει αρχίσει ήδη να συμβαίνει, αν αξιολογηθούν όσα αναφέρονται στον πρόλογο – που δημοσιεύθηκε ήδη από τον εκδότη – και όσα ακούγονται στις δημόσιες εμφανίσεις του από τον ίδιο και τους συνομιλητές του.

Εύκολα μπορεί να προβλέψει κανείς ότι ο ασκός του Αίολου – σε βάρος του – θα ανοίξει μετά την πλήρη ανάγνωση του βιβλίου. Θα του χρεωθεί ως απόπειρα να ξαναγραφεί η Ιστορία με τρόπο ευνοϊκό για τις μελλοντικές πολιτικές επιδιώξεις του – που εμφανώς αντιστρέφονται τον πρότερο πολιτικό και κομματικό βίο του.

Δεν έχει λογική και δεν δείχνει ευθυκρισία, η επιλογή να τεθούν εκ νέου στο τραπέζι, γεγονότα, αποφάσεις και σχέσεις που έχουν ήδη κριθεί και αποσύρονται από τη συλλογική μνήμα – εξέλιξη που είναι μάλλον υπέρ του.

Πέραν αυτών, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι θα συναινούσε στο εξωφρενικό να διώκεται δικαστικά μια δημοσιογραφική επιτυχία – την εγκυρότητα της όποιας ουδείς αμφισβητεί.

Ίσως έχει λίγο χρόνο ακόμη να βγει από τον κύκλο της αυτοκαταστροφής του…

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις


Διαβάστε ακόμη

Γιατί κάνει δώρα στη Ρωσία ο Τραμπ;

Ο πιο αντιευρωπαϊκός Αμερικανός πρόεδρος, ακολουθεί μια συγκροτημένη εξωτερική πολιτική, φιλική προς τη Ρωσία, η οποία για την Ευρώπη, δεν θα έπρεπε να είναι καθόλου απρόβλεπτη.

«Η Ελληνική Γλώσσα ως συντελεστής ήπιας ισχύος και μέσο επιρροής για την ενίσχυση της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας»

Η ομόφωνη ανακήρυξη της 9ης Φεβρουαρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας από την 43η Γενική Διάσκεψη της UNESCO, η οποία ολοκληρώθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2025, στη Σαμαρκάνδη τ...

Φόρτωση άρθρων...