To ποίημα της Κυριακής: Καλοκαιρινοί έρωτες

Είναι πάντα ξαφνικοί,

σαν το πρώτο κύμα που σε βρίσκει απροετοίμαστο.

Μυρίζουν αντηλιακό και γιασεμί,

έχουν άμμο στα μαλλιά και αλάτι στα φιλιά.

Δεν ρωτούν αν είσαι έτοιμος,

δεν υπόσχονται τίποτα.

Χορεύουν με το φως του απογεύματος

και χάνονται πριν το φθινόπωρο ξυπνήσει.

Τους βλέπεις στα μάτια κάποιου άγνωστου,

σε ένα βλέμμα που κρατάει λίγο παραπάνω,

σε ένα χέρι που ακουμπά τυχαία

και φλέγεται.

Δεν κρατούν για πάντα,

και ίσως γι’ αυτό καίνε περισσότερο.

Όπως η μέρα που τελειώνει αργά,

κι όμως δεν θες να τελειώσει.

@ Γιάννης Παρασκευόπουλος 

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις