Το ποίημα της Κυριακής: Ο ερωτάς σου
Ο έρωτας είναι πουλί με φτερά από καθρέφτες, πετά μέσα μου και με διαλύει σε χιλιάδες είδωλα. Στο στόμα σου φυτρώνουν κήποι, οι λέξεις σου στάζου...
To ποίημα της Κυριακής: Το Κλουβί
Δεν φαίνονται τα κάγκελα∙ είναι διάφανα, φτιαγμένα από συνήθειες, κανόνες, υποσχέσεις προόδου. Ο άνθρωπος περπατά νομίζοντας πως ταξιδεύει, μα...
Το ποίημα της Κυριακής: Καλοκαίρι εσύ
Στα μάτια σου το φως γίνεται θάλασσα, κι εγώ, γυμνός απ’ τον χρόνο, βουτάω να σε φτάσω. Στην άκρη του γιαλού το δέρμα μας μιλάει μια γλώσσα που ...
Το ποίημα της Κυριακής: Καλοκαίρι Σκοτεινό
Στο σώμα σου κατοικεί νυχτερινή θάλασσα· τα κύματα σπάζουν πάνω στα κόκαλά μου σαν μυστικά. Τα μάτια σου είναι δύο φεγγάρια που καίγονται, ρίχ...
Το ποίημα της Κυριακής: Καλωσόρισμα Αυγούστου
Αύγουστε, γλυκέ, με το φως σου να χρυσίζει, τα κύματα σιγοψιθυρίζουν μυστικά, στα γιασεμιά το δειλινό σε χαιρετίζει, κι η νύχτα ντύνεται με άστρα μ...
Το ποίημα της Κυριακής: Καλοκαιρινές Φωτιές
Στου ήλιου την ανάσα, σκάει η γη απ’ τη δίψα. Και ξάφνου — σπίθα. Μια λάμψη μικρή πριν γίνει κατάρα. Καίγονται πεύκα, ουρλιάζουν ζώα, τρέχουν...
Το ποίημα της Κυριακής: Καλοκαιρινό φιλί
Στου Ιουλίου το χρυσάφι, σε μια αμμουδιά γυμνή, ήρθες μ’ όνειρο στα μάτια, κι ήσουν θάλασσα και ευχή. Μύριζε γιασεμί το δέρμα, και στο βλέμμα σ...
Το ποίημα της Κυριακής: Τα Ιουλιανά
Στου Ιούλη τη φωτιά, του '65, σαν μίσος που παγώνει την καρδιά, ξεχύθηκαν στους δρόμους νιότης λάβες να σπάσουνε της Ύβρεως τη σιγαλιά. Ο λαός ...
To ποίημα της Κυριακής: Καλοκαιρινοί έρωτες
Είναι πάντα ξαφνικοί, σαν το πρώτο κύμα που σε βρίσκει απροετοίμαστο. Μυρίζουν αντηλιακό και γιασεμί, έχουν άμμο στα μαλλιά και αλάτι στα φιλιά. ...
Το ποίημα της Κυριακής: Σπίτι λευκό με μπλε παντζούρια
Σ’ ένα σπίτι λευκό με μπλε παντζούρια ο ήλιος γέρνει αργά στα πεύκα η θάλασσα δεν ζητά τίποτα μόνο να την κοιτάς. Ο αέρας μυρίζει σύκο και ρετσίν...
To ποίημα της Κυριακής: Θερινό Ηλιοστάσιο
Στέκει ο ήλιος ακίνητος, βασιλιάς, στην άκρη του ουρανού που δεν δύει. Η μέρα κρατά σαν αιώνια γιορτή, και η σκιά υποχωρεί στο σεντούκι. Οι πέτρ...
Το ποίημα της Κυριακής: Η αξία του ταξιδιού
Δεν είναι ο προορισμός που μετρά αλλά η σκόνη που σηκώνεται στα πόδια τα βλέμματα που σε σταματούν για λίγο και οι σιωπές που δε σε φοβούνται. Σ...